 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1989/1806
K: 1989/5336
T: 21.12.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Ankara 1. Asliye ticaret Mahkemesi)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere biaen verilen 28.12.1988 tarih ve 19-992 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, dava kalemleri arasında, mahallinde yaptırdığı tasbite dayanarak ayıplı buhar kazanı için davalıya ödediği bedelin tahsilini istemiş ve mahkemece bedele hükmedilmiştir. Gerçekten davalının imal ettiği buhar kazanının imal hatası mevcut olup olmadığı BK.360 madde hükmü doğrultusunda incelenip tesbit edilmesi ve sonucu dairesinde hüküm kurulması gerekir.
Kural olarak tarafların herhangi bir süreye bağlı olmaksızın bilirkişi raporuna karşı itirazda bulunmak hakları vardır. Yasakoyucu sadece noksan ve müphem olan hususlar hakkında bilgi almak üzere tarafların bir hafta zarfında istemde bulunmalarını kabul etmiş, bunun dışında bilirkişi görüşüne karşı çıkılmasını engellememiştir (HUMK. m. 283). Bundan başka hakim dahi gerçeğin ortaya çıkması için bilirkişi görüşüyle bağlı olmayıp yeniden inceleme yaptırmak yetkisine sahiptir.
Somut olayda, davalı savunmalarında tesbit raporunu kabul etmediğini bildirmiş ve mahkemece yapılan incelemede buhar kazanın deneyime tabi tutulması gereğine işaret edilmiş bulunduğuna göre, mahkemece HUMK.nun 284. madde hükmüne uygun şekilde teknik yönlere ilişkin olmak üzere yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılmalı, davaya konu buhar kazanın kabule icbar edilemiyecek derecede imal hatası bulunup bulunmadığı tesbit edilmeli, bu derecede ayıplı değilse imal hatasının giderilmesi için sarfı gerekli giderler saptanmalı ve sonucuna uygun bir karar verilmelidir.
Mahkemenin eksik incelemeye dayanan kararının davalı yararına bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 11.000 lira duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcın temyiz eden davalıya geri verilmesine, 21.12.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.