 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1989/1398
K: 1989/4437
T: 24.10.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, Kocaeli Asliye 1. Hukuk Hakimliği'nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 26.9.1988 tarih ve 296-501 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına özellikle; taraflar arasındaki sözleşmenin 2. maddesinde davacı davalıya ait işyerinde lüzumlu aparat, tezgah ve teçhizatın projelendirilip imalini yüklenmiş bulunmasına ve taraflar arasındaki ilişkinin hukuki niteliğinin ağırlılık yönü istisna akdi olup 4.6.1984 tarihinde dahi hakediş düzenlediği anlaşılmış bulunmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Yukarıda açıklandığı üzere davacı aynı zamanda imalatçı durumunda olup edimini yerine getirirken genel olarak işçinin hizmet aktindeki sorumluluğuna dair hükümlere tabidir. (Borçlar Kanunu madde 356). Hizmet temerrüdü halinde sözleşmede öngörülen alacak ve tazminatı istemek hakkını elde etmekte ise de, yapmadığı işlerden dolayı tasarruf ettiği yahut diğer bir işten kazandığı, hatta kazanmaktan kasden feragat eylediği şeyleri alacağa mahsup ettirmeye mecbur olduğu belirtilmiştir.
Somut olayda davacı 12.7.1984 tarihinde akti feshetmiş ve işveren elini çekmiştir. Ancak sözleşmenin 6/a, 11 ve 13. madde hükümleri gereğince sözleşmenin sona ermesi gereken 31.12.1984 tarihine kadar sözleşmeden doğan haklarını istemek durumunda olmakla beraber az önce açıklandığı gibi Borçlar Kanunu'nun 325. madde hükmünce elde ettiği ve ihmal ettiği kazancın hesabedilerek alacağından düşülmesi gerekir.
Mahkemenin bu yönleri gözetmeksizin eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde ödetme kararı vermesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarda birinci bendde açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, hükmün ikinci bendde gösterilen nedenlerle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, 6500 TL. duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 24.10.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.