 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1988/92
K: 1988/3020
T: 27.09.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaik davanın, (Üsküdar 4. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek reddine dair verilen 23.9.1987 tarih ve 862-612 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delilerle gerektirici sebeplere ve delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Davacılar kendilerine ait bağımsız bölümler ile ortak yerlerde eksik ve kusurlu işler bedelinin ödetilmesini dava etmişledir. Hükme dayanarak yapılan bilirkişi kurulu raporunda eksik ve kusurlu işlerin nelerden ibaret olduğu ayrı ayrı belirtilmiştir. BK.nun 359, 362. madelerinde sözü edilen ve bedelin ödetilmesi için iş sahibinin itirazına bağlı tutulan işler ayıplı (kusurlu) imal edilen işlerle ilgilidir. Gerçekten sözü edilen BK.nun 359. madde kenar başlığında (işin kusuruna mütedair teminat)tan söz edilmiş, 362. maddede de ihbarın (kusurlu) işlerle ilgili olduğu belirtilmiştir. Görülüyor ki eksik bırakılan işler için iş sahibinin ayrıca yükleniciye ihbarda bulunmak yükümlülüğü yoktur. Çünkü noksan işde, iş yapılmadığından niteliğinin sözleşmeye uygun olup olmadığı üzerinde durulamaz. O halde noksan iş ayıplı işler ile bir arada ifade etmek, yukarda sözü edilen (ayıplı işler) kavramına sokmak olanağı bulunmamaktadır.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş bilirkişi kurulu raporunda tesbit edilen noksan işler bedelinin teslim tarihi olan 4.9.1963 tarihe bu işlerin ikmal edilebileceği sürenin ilavesi suretiyle bulunacak tarihteki rayiç bedellere göre bedelleri tayin ettirilerek ve ortak yerlerdeki eksiklikler için davacıların arsa payı esas tutularak ödetme kararı vermek olmalıdır.
3 - Dava kalemleri arasında davacılara ait bağımsız bölümlerin geç teslimi nedeniyle uğranılan zararın ödetilmesi istemi de yer almaktadır. 14.12.1979 tarihli sözleşmenin 7. maddesinde öngörülen tazminat, alınan bağımsız bölümlerin geç tesliminden dolayı davacıların isteyebilecekleri maktu kira tazminatı niteliğindedir. Yukarda 2. bendde açıklandığı üzere iş sahibinin ihbar yükümlülüğü ayıba karşı tekeffül kuramı ile ilgili olup kira kaybı için bu ilkenin uygulama yeri yoktur. Öte yandan sözleşmenin 7. maddesinde belirtilen kira tazminatı BK.nun 158/2. maddesinde düzenlenen ifaya eklenen ceza niteliğinde de değildir. Öyle ise davacıların eseri teslim alırken itirazı kayıt ileri sürmemiş olmaları kira kaybının tazmin ettirmek yolundaki haklarını etkilemez.
Mahkemenin bu yönü gözardı ederek bu kaleme ilişkin davanın reddine karar vermesi de yanlıştır.
SONUÇ : Yukarda 1. bendde açıklanan nedenlerle davacıların sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3. bendlerde gösterilen nedenlerle hükmün temyiz eden davacılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacılara iadesine, 27.9.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.