 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E:1988/4452
K:1989/3683
T:19.09.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- YÜKLENİCİ
- HAK EDİŞİN SAPTANMASI
ÖZET : İşin tamamının bitirilmediğinde uyuşmazlık bulunmadığı takdirde davacının işten elini çektiği tarih itibariyle yapılan işin, tüm işe olan fiziki oranı bulunarak bunun götürü bedele uygulanması ve böylece yüklenicinin hak edişinin saptanması gereklidir.
(818 s. BK. m. 365)
Taraflar arasındaki davanın, (Göynücek Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek reddine dair verilen 11.7.1988 tarih ve 139-100 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Taraflar arasındaki yazılı sözleşmede davacının yapımını üstlendiği iş için malzeme hariç olmak üzere 1.700.000 TL. götürü bedel kararlaştırılmıştır. İşin tamamının bitirilmediği ihtilafsız bulunmaktadır. Bu durumda BK.nun 365. madde hükmü gereğince davacının işten elini çektiği tarih itibariyle yapılan işin tüm işe olan fiziki oranı bulunarak bunun götürü bedele uygulanması ve böylece yüklenicinin hakedişinin saptanması gereklidir.,
Somut olayda, yapılan bilirkişi incelemesine göre işin ancak % 52'sinin yapıldığı tesbit edilmiştir. Bu oran 1.700.000 TL. götürü bedele uygulandığında davacı alacağının 884.000 TL.dan ibaret olduğu görülür. Davalı her ne kadar 1.150.000 TL. ödemede bulunduğunu savunmuş ise de bu ödemeyi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 287 ve bunu izleyen madde hükümlerine uygun bir belge ile kanıtlamamış olduğundan sözleşmede yazılı 100.000 TL. ödeme tutarının davacının hakedişinden düşülmek suretiyle sonuca gidilmeli ve bu hesaplama ile 784.000 TL.nin ödetilmesine karar verilmelidir.
Mahkemenin bu yönü gözetmeksizin davanın tümünün reddine karar vermesi yanlıştır.
Sonuç : Yukarıda birinci bendde gösterilen nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, hükmün ikinci bentde gösterilen nedenlerle temyiz eden davacı yararına (BOZULMASINA), vekili duruşmaya gelmeyen davacı yararına duruşma vekalet ücreti tayinine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 19.9.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.