 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1988/4131
K: 1989/4349
T: 19.10.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara 3 üncü İcra Hakimliğince görülerek kararda belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı alacaklı vekili tarafından istenmiş olmakla işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Her ne kadar Denizli İcra Tetkik Mercii Hakimliğinin 21.10.1987 tarih ve 572;594 sayılı kararı ile mahcuz dozerin davacı Hasan Y.'a ait olduğu tesbit edilmiş ve bu karar Yargıtay aşamasından geçerek kesinleşmiş ise de işbu davaya konu edilen 29.1.1988 tarihli haciz tutanağı yönünden mahcuzun taraflardan hangisine ait olduğunun saptanması gerekir. Çünkü taşınır mal hükmünde olan ve trafik kaydına tabi bulunmayan dozerin yukarda sözü edilen karar tarihinden sonra satış ve devri suretiyle el değiştirmesi olanaklıdır.
Somut olayda, 29.1.1988 tarihinde yapılan hacze ilişkin tutanakta dozer Ömer C. adındaki şahsın elinde bulunduğu, adı geçenin mahcuz dozerin borçlu Haydar Y.'a ait olduğunu bildirdiği yazılıdır. Görülüyor ki, bu aşamada mülkiyet karinesi borçlu Haydar Y. yararına gerçekleşmiş olup dolayısıyla alacaklının iddia ve beyanı yasal karine ile sübuta ermiştir. Davacı üçüncü kişi bu karinenin aksini ispatla yükümlüdür. Davacı bu konuda ibraz ettiği demirbaş defter kaydı ve fatura 1976 yılına ait bulunmaktadır. Yukarda açıklandığı üzere burada önemli olan 21.10.1987 tarihinden sonraki işlemlerle mahcuzu elinden çıkarıp çıkarmadığının saptanmasıdır. Oysa davacı, bu tarihten sonraya ilişkin olmak üzere delil olarak 16.1.1988 tarihli kira sözleşmesine dayanmış ise de anılan sözleşme haricen düzenlenmiş olduğundan Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 299 uncu maddesi hükmü karşısında alacaklıya karşı ancak ibraz edildiği tarih itibariyle geçerli sayılması gerektiği gibi esasen yukarda belirtilen 29.1.1988 tarihli haciz tutanağındaki kiracı Ömer C.'in resmi memur huzurundaki beyanı ile de bu belgenin aksi kanıtlanmış bulunmaktadır.
Bundan başka borçlu Haydar Y.'ın mahcuz dozeri ilk davaya ait karar tarihinden sonra ve haczin uygulandığı tarihe yakın dönemlerde çalıştırıp üçüncü şahıslardan para tahsil ettiğine dair mübrez belgeler dahi yukarda açıklanan görüşü doğrular niteliktedir.
Mercii Hakimliğinin tüm bu yönleri gözetmeksizin, davanın reddine karar vermesi gerekirken kabulü yönünden hüküm kurması yanlıştır.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle hükmün davalı alacaklı yararına BOZULMASINA, 19.10.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.