 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1988/3539
K: 1989/2657
T: 05.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Sincan Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, özellikle davacı taşaronun yapımını üstlendiği mermer işlerinin birim veya götürü bedelleri taraflarca kararlaştırılmadığından istihkakın Borçlar Kanunun 366. maddesi hükmü gereğince işin yapıldığı tarihteki piyasa rayicine göre saptanması gerekmesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacı üstenci 1985 yılında yaptığı mermer işleri için 4.1.1986 tarihli bir fatura düzenlemiş ve bunu davalıya vermek suretiyle akide etmiştir. Böylece anılan faturadaki birim fiyatlar ve metraj taraflar yönünden kesinleşmiş olmaktadır. Buna rağmen davacı düzenlediği 30.5.1986 tarihli ve 177 sayılı ikinci faturada, 155 sayılı önceki faturada yer alan metraf ve birim fiyatları bırakarak 1985 yılı siparişleri için yeniden düzenleme yaptığı ve metraj ile birim fiyatlarını değiştirdiği görülmüştür. Oysa yukarda açıklandığı üzere nicelik ve nitelik bakımından tarafları bağlayıcı olan ilk faturadaki işler gözetilmeden bilirkişilerin çıkardıkları tasfiye hesabı esas alınmak suretiyle hüküm kurulmuş olması yanlıştır.
3 - Hükme dayanak yapılan bilirkişi kurulu raporunda 1986 yılı iş tutarı ve bedeli hesap edilirken bazı kalemlerde davacının 30.5.1986 tarih ve 177 sayılı faturada davacının gösterdiği rakamlar asılmıştır. Oysa davacı anılan devreye ait işler için kestiği faturada belirttiği metraj ve birim fiyatlarıyla bağlıdır. Mahkemenin bu yönü gözetmeksizin bilirkişi raporuna göre hüküm kurması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarda 2 ve 3. bentlerde yazılı sebeplerden kararın davalı yararına BOZULMASINA, 5.6.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.