 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1988/3294
K: 1989/2722
T: 08.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 29.4.1988 tarih ve 97-305 sayılı hüküm taraflar vekillerince temyiz edilmiş ve davacı vekili duruşma istemiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına özellikle, davalı şirketin akdi haksız surette feshettiği Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 1981/420 esas sayılı davada verilen ve temyiz aşamasından geçmek suretiyle kesinleşmiş olan hükümle subutta ermiş olup tesbit bakımından bu karar kesin hüküm niteliğinde bulunmasına, bilirkişi raporları arasında ortaya çıkan çelişkiler 3. bilirkişi kurulundan alınan raporla giderilmiş ve hükme dayanak yapılmış olmasına, öte yandan dava dilekçesinde ticari temerrüt faizi talep edilmiş olup TTK.nun 8 ve 3095 sayılı Kanunun 1. madde hükmü gereğince faize hükmedilmiş olmasına göre davalı vekilinin bütün, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Dava dilekçesinde 45 ton demir, 150 ton çimento ve 70 m3 kerestenin aynen iadesi talep edilmiştir. Hükme dayanak yapılan 3.6.1987 tarihli birilkişi kurulu raporunda ba üç kalem eşyanın nitelikleri ayrı ayrı belirtilmiş ve miktar olarak da davacıya iadesi gereken demirin iki kalitede 45 ton, çimentonun 150 ton, kullanılmış kerestenin ise 30 m3 den ibaret olduğu tesbit edilmiştir. Sözü edilen bu malzemeler misli eşyadan olup her zaman piyasadan temini mümkündür. O halde aynen idaseni ilişkin verilecek karar İİK.nun 74. madde hükmü gereğince yerine getirilebilir.
Mahkemenin bu yönü gözetmeksizin davacının alternatifli şekildeki istemelerinden bu üç kalem eşya için öncelikli olan aynen iadeye karar vermesi gerekirken yazılı olduğu şekilde ve davacı aleyhine sonuc duğuracak biçimde hüküm kurması yanlıştır.
SONUÇ : Yukarda birinci bendde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin bütün, davacı vekilinin ise diğer temyiz itirazlarının reddiyle, ikinci bend kapsamı dışında kalan diğer alacak kalemlerine ilişkin hükmün ONANMASINA, ikinci bendde gösterilen sebepten dolayı hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 5.000 lira duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, ödediği temyiz peşin harcı istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 8.6.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.