 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1988/2504
K: 1988/2360
T: 20.06.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Sivas 3. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilâmında belirtilen gerekçelere binaen verilen 11.6.1987 tarih ve 188-263 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalıvekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı emanet suretiyle kendisine ihale edilen işi % 15 tenzilatla üstlendiğini, malzemelerin davalı idare tarafından kendisine verilmesi halinde ayrıca % 8 indirim uygulanacağı oysa 1984 ve 1985 yıllarında hiçbir malzeme verilmediği halde % 8 indirim uygulandığını ileri sürerek 1.507.843,18 TL.'nın ödetilmesini dava etmiştir.
Taraflar arasındaki 21.5.1984 tarihli sözleşmenin 2/F maddesinde, B.İ.G.Ş'nin sözleşme eki olduğu yazılıdır. Sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan B.İ.G.Ş.'nin 33. maddesinde "yüklenici ara hakedişi imza ederken bağlı kağıttaki itirazı kayıtlarla" diyerek itirazını hakedişe ekleyeceğinidilekçe ile bildirmesi gerekir. Şartnamenin bu hükmü HUMK.nun 287. maddesinde düzenlenen delil sözleşmesi niteliğinde olup davacıyı bağlayacağı gibi hakimin de görevinden ötürü kendiliğinden gözönünde bulundurması zorunludur.
Somut olayda davacı % 8 kesintiyi içeren 4 numaralı hakedişe kadar bu şekilde bir itiraz ileri sürmediğine göre, anılan hakedişler davacı açısından kesinleşmiş bulunmaktadır.
Öte yandan davacının 13.2.1986 tarihli ve 5 numaralı kesin hakediş raporuna "itiraz kaydımla" meşruatındaki itirazın varlığı kabul edilmiş olsa dahi, ara hakedişlerin kesinleşme durumunu ortadan kaldırmayacağı gibi, itirazın sebeplerini B.İ.G.Ş.'nin 34.madde hükmüne uygun şekilde açıklamadığından geçerli sayılamaz.
Mahkemenin tüm bu durumları gözden kaçırarak davanın reddi yerine kabulü yolunda hüküm kurması yanlıştır.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle kararın, dava reddedilmek üzere davalı yararına BOZULMASINA ödediği temyiz peşin harcının istek halinde kendisine iadesine 20.6.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.