Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 4.5.2001 gününde verilen dilekçe ile muarazanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 28.12.2001 gülü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

Davacılar vekili, tarafların dava konusu 1456 Ada 9 parsel sayılı taşınmazda müşterek malik olduklarım, davacıların taşınmaz üzerindeki evlerinin yola çıkışı bulunmadığını, yola cepheli kısmı kullanan davalının davacıların yola ulaşmalarını engellediğini ileri sürerek, geçit hakkı tesisi ile elatmanın ve muarazanın önlenmesini istemiştir.

Davalı, paylı mülkiyete paydaşlar arasında geçit hakkı istenemeyeceğini ve elatmanın önlenmesi davası da açılamayacağını, uyuşmazlığın ancak ortaklığın giderilmesi yolu ile çözümlenebileceğini savunmuştur.

Mahkemece, talebin imar işlemine ilişkin idari bir tasarruf olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacılar vekili temyize getirmiştir.

Taraflar, paylı mülkiyet üzere bulunan 9 parsel sayılı taşınmazda belirli yerlere evlerini yapmışlardır. Bu suretle paydaşlar arasında taşınmazın fiili kullanma şekline ilişkin bir yararlanma durumu oluşmuştur. Davacılar oluşan bu duruma karşın davalının ev ve bahçe yapmak suretiyle payı karşılığı olarak kullandığı yeri, duvarla çevirip, tandır ve tuvalet yaparak, kendilerinin genel yola çıkış olanaklarını engellendiğinden bahisle, elatmanın önlenmesini, muarazanın giderilmesini ve ayrıca, genel yola çıkışlarının sağlanması için davalının kullandığı yerden kendilerine geçit hakkı tanınmasını istemişlerdir.

Paylı mülkiyet konusu taşınmazda paydaşlar birbirlerinden geçit hakkı kurulmasını isteyemezler. Davacılar, dava dilekçesindeki açıklamalarında, genel yolu çıkışlarının sağlanması içni paylı mülkiyet üzere olan taşınmazda davalının yararlandığı yerden kendi lehlerine geçit hakkı tesis edilmesinden de sözetmişler ise de; iş bu davayı açmaktaki asıl amaçları genel yola çıkışlarının davalı tarafından belirtildiği şekilde engellendiğinden, davalının elatmasının önlenmesi ve muarazanın giderilmesi isteğine yöneliktir.

HUMK.nun 76. maddesi hükmüne göre, davanın hukuksal yönün nitelendirilmesi hakime ait olduğundan, mahkemece uyuşmazlığın çözümünde soruna bu açıdan yaklaşılması ve bir sonuca ulaşılması zorunludur.

Tarafların paydaş oldukları 1456 Ada 9 parsel sayılı taşınmazın genel yola cephesi ve çıkışı bulunduğuna göre; davacıların komşu taşınmazlardan bedel karşılığı geçit hakkı istemelerine ve bu konuda daya açmalarına yasal olanak yoktur. Davacıların, genel yola çıkış sağlayabilmek için bir süre komşu 10 sayılı parselden gelip geçmeleri ve bu parsel malikinin hoşgörüsünden yararlanmalarının, bu durumun sürüp gitmesini sağlama yönünden yeterli bir neden sayılamayacağı kuşkusuzdur.

Medeni Kanunun 625. maddesi hükmü gereğince, paylı mülkiyet üzere tasarruf edilen bir taşınmazda, paydaşlardan her biri, ancak diğer paydaşların haklarına uygun oldukça müşterek şeyden yararlanır ve onu kullanır.

Somut olayda; davalının payı karşılığı olarak kullandığı yeri duvarla çevirmek ve bahçe yapmak suretiyle davacıların genel yola çıkış olanaklarını tümü ile engellemesi, onların paylarından yararlanmalarını önlemeye ve muaraza çıkarmaya yönelik bir davranıştır. Bu nedenle, davalının bu tutumunu ve davranışını Medeni Kanunun yukarıda değinilen 625. maddesi hükmü ile ve ayrıca iyiniyet kuralları ile bağdaştırmak olanaksızdır.

Hal böyle olunca, uyuşmazlığa konu olayın belirtilen ilke ve kurallar çerçevesinde incelenerek değerlendirilmesi zorunludur. Davacıların paylı mülkiyet üzere bulunan taşınmazdaki payları karşılığı yerden yararlanabilmeleri için genel yola çıkışlarının sağlanmasında, işin özelliği de gözönünde bulundurularak soruna bir çözüm getirilmesi gerekir.

Tüm bu yönler dikkate alınmadan yazılı olduğu gibi davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, 5.4.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972