 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 2000/6105
K: 2000/7326
T: 13.11.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
4342/m.4,20
743/m.648,655
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 26.5.1999 gününde verilen dilekçe ile mer'aya müdahalenin meni ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 28.3.2000 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalının mer'aya ev yapmak suretiyle müdahalesinin menine ve kal'e karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan keşifte, davalının mer'a olarak tespit edilen yere ev yapmak suretiyle tecavüzde bulunduğu saptanmıştır. İnşaat bilirkişisine davalı evinin değeri tespit ettirilmiş ve müdahalenin meni talebinin kabulüne; kal talebinin binanın yıkımı halinde fahiş zararın doğacağı ve davacının malzeme bedeli ödemeyi kabul etmediği gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı taraf, kal taleplerinin reddi yönündeki kararın usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesi ile temyize getirmiştir.
Nizalı taşınmazın mer'a olduğu ve davalının mer'aya ev yaptığı hususu sabittir. 4342 sayılı Mer'a Kanununun 4. maddesinde mer'aların amacı dışında kullanılmayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle mer'alar üzerinde bina da, tanm da yapılamayacağından yararlanma hakkı olmayan kişilerin bu şekildeki el atmalarının önlenmesinin yanısıra yapılan muhdesatın da yıkımına karar verilmesi istenebilir. Mer'alarda Medeni Kanunun 648 ila 655. maddelerine dayalı istemde bulunulamayacağı 4342 sayılı Mera Kanunun 20. maddesinde de hükme bağlanmıştır. Bu hususlar gözetilmeden yazılı gerekçe ile kal talebinin reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün ) bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle, yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüne, usul ve yasaya aykırı hükmün BOZULMASINA, 13.11.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.