 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E:1999/2118
K:1999/2780
T:15.04.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Dava Medeni Kanunun 668. maddesi uyarınca mecra hakkı kurulması isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş; hükmü davalı vekili temyize getirmiştir.
Medeni Kanunun "668v maddesine göre; gayrimenkul sahipleri, yapılacak zarar tamamıyla ve peşinen tazmin olunmak şartıyla mülkünün altından veya üstünden su yolu ve gaz ve elektrik boruları geçirilmesine, bunların başka yerden geçirilmeleri imkansız olur veya çok fazla masrafı mucip bulunur ise, müsaade etmeğe mecburdur.
Yerel Mahkemenin bu maddeye dayanarak açılan davayı kabule ilişkin 7.5.1992 tarihli bu kararı Dairemizce 22.6.1995 tarihli ilamımızla; dosya kapsamına, toplanan delillere göre yasadaki zorunluluk hali doğmadığı ve kabulün Medeni Kanunun 668. maddesi hükmüne aykırı bulunduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi gerektiği yönünde kesin olarak bozulmuştur.
Dosya kendisine ulaştığında, yerel mahkemece bu bozmaya uyulup uyulmaması yönünde herhangi bir karar verilmeksizin yargılamaya devam olunmuş; böylece açıkça bozmaya uyma kararı verilmemekle birlikte eylemli olarak uyulduğu halde yeniden 9.7.1997 tarihli kararla, bozmadan önceki gibi davanın kabulü yönünde hüküm kurulmuştur.
Davalılar vekilinin temyizi üzerine: bu defa hüküm Dairemizce 9.10.1997 tarihli ilamımızla, kesin bozmaya dair yukarıda tarihi yazılı ilk bozma ilamımıza uyulması gereğine açıkça değinilip, nedeni de gösterilmiş olduğu halde, mahkemece 23.3.1999 tarihli celsede Dairemizin bu bozmasına da uyulmasına karar verilmesine rağmen, yine davanın kabulü şeklinde hüküm kurulduğu görülmüştür.
Dairemizin, davanın reddine ilişkin kesin bozma kararı doğrultusunda davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine,15.4.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.