 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E. 1997/8504
K. 1997/9003
T. 11.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAMU MALI
MUARAZANIN ÖNLENMESİ
KARAR ÖZETİ: Halen özel şahıs adına tapuda kayıtla olmakla birlikte, yolun ve meydanın genişletilmesi amacıyla köy tüzel kişiliği tarafından istimlak edilip pazara gelen belge halkının araçlarının park yeri olarak kullanılmasına ayrıldığı ve bu amaçla kullanıldığı, dolayısıyla kamu malı haline geldiği anlaşılan nizalı parselden, bütün köy halkı gibi davacınınyararlanması mümkündür.
(743 s. MK. m. 633)
(3402 s. Kadastro K. m 1 6/A)
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 19.7.1996 gününde verilen dilekçe ile muarazanın meni istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 13.5.1997 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten. sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
3402 sayılı Kanunun 16. maddesinin (A) fıkrasında, meydanların kamu malı olduğu, buraların Hazine Kamu Kurum ve Kuruluşları, İl, belediye, veya mahalli idare tüzelkişilikleri adına tesbit olunacağı hükme bağlanmıştır. Nizalı parsel halen şahıs adına tapuda kayıtlı ise de yolun ve meydanın genişletilmesi amacı ile köy tarafından istimlak edilmiştir. Köy muhtarının beyanına göre bu yerin pazar yerine gelen belde halkının araçlarının park yeri olarak kullanılmasına ayrıldığı anlaşılmış bulunmaktadır. Şu hale göre fiilen de kullanma başlamıştır. Şu duruma göre davacı bu yere kapı açmak istemektedir. Her ne kadar kayden özel mülk olarak görülmekte ise de MK. nun 633. maddesi uyarınca artık buraların kamu malı olduğu anlaşıldığından, bunun yararlanma biçimi ve yerin meydan olarak istimlak edildiği de gözönüne alındığında her halde diğer köy halkı gibi davacının da buradan yararlanması mümkün olduğundan davanın kabulüne karar verilecek yerde red kararı veril doğru görülmemiştir.
SONUÇ Temyiz itirazları yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde iadesine, 11 .12.199 gününde oybirliği ile karar verildi.