 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/9605
Karar no : 1995/3557
Tarih : 24.4.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 11.8.1992 gününde verilen dilekçe ile ipoteğin kaldırılması istenmedi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 3.11.1994 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili ile davalı Mehmet Ali A... vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 18.4.1995 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekili Av. Günnur Altıok E... ile karşı taraf davalı Mehmet Ali A... vekili Av. Gülsen Ç... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlenildi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü .
KARAR
Dosya kapsamına, toplanan delillere, A.Ali A...., Enver H.... olan alacağını temin için Mehmet G...'nin gayrimenkulü ipotekle yükümlü kılınarak A.Ali A...'nın alacağı güvence altına alınmasına, Enver H...'nin borcunu ödediğine dair belgeye rastlanılmamasına göre, Mehmet G....'nin davasının reddi doğru olmasına binaen buna yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Yalnız davacı,ipoteğin kaldırılmasını isterken ihtiyati tedbir kararı alarak ipoteğin paraya çevrilmesini engellemiştir. İpoteğin temin ettiği alacak ödenmediği için alacaklı M. Ali A... takibin durdurulması ile zarara uğradığından İcra İflak K.nun 72.maddesi uyarınca icra inkar tazminatı istediğinden bu isteğinin gözetilmemesi doğru görülmediğinden M.Ali A... vekilinin buna yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı Mehmet G... vekilinin temyiz itirazlarının reddine, Mehmet Ali A... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün onun yararına BOZULMASINA, 250.000 TL. vekalet ücretinin davacı Mehmet G...'den alınarak, davalı Alacaklı Mehmet Ali A... verilmesine, Mehmet Ali A...'nın temyiz harcının istek halinde kendisine iadesine, 24.4.1995 tarihinde oybirliği ile karar verildi.