 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/9158
Karar No: 1994/4270
Tarih: 21.04.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı tarafından, davalı aleyhine 06.10.1992 gününde verilen dilekçe ile meni müdahale istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 22.12.1992 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : MK'nun 894, 895, 896 ve 897. maddeleri hükümleri mal üzerinde zilyedlikten başka hiçbir hakkı bulunmayan kimsenin zilyetliğini korumak üzere konulmuşlardır.
Buna karşılık MK'nun 902, 903 ve 904. maddelerinde düzenlenen zilyedliği istihkak davaları zilyedliğe herhangi bir hakka dayanan kimse tarafından açılabilecek davalardır.
Nizalı yer Hazine'nin tapulu mülküdür. Davacı ecrimisil ödemek suretiyle taşınmazı kullandığını ileri sürdüğüne göre MK'nun 894, 897. maddelerde öngörülen zilyedliğe dayalı istem söz konusudur.
Bu hali ile dava zilyedliğin korunması niteliğini taşımaktadır ve HUMK'nun 8/II-3. maddesi uyarınca davaya sulh hukuk mahkemesinde bakılması gerekir. Bu yön kamu düzeni ile ilgili olup, resen gözönünde tutulması gerekir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasının incelenmesi sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 21.04.1994 günü oybirliğiyle karar verildi.