 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E. 1992/7486
K. 1992/7901
T. 18.9.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET Davacının parseliyle 8 numaralı ve hatta 9 numaralı parselin öncesi bir bütün olduğu, ayrımda yol bırakılmasının düşünülmesi lazım geldiği def'i ileri sürülebileceği sebebiyle 8 sayılı parselden yol istenmesinde yasaya aykırılık görülmemiştir.
(743 s. MK. m. 671)
Davacı İsmail vekili tarafından, davalılar aleyhine 14.3.1990 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 27.3.1991 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
Dava, geçit hakkı isteminden ibarettir. Davacıya ait 13 parsel ile üzerinde geçit kurulması istenen 8 sayılı parsel öncesi bir bütün iken bu bütünden ayrıldıkları taraflar arasında ihtilafsızdır. Ayrılırken 13 sayılı parselin kullanılması için 8 sayılı parselin sınırında bulunan kanalın kenarından vaktiyle yol bırakıldığı,. bu yolu da davacının uzun süre kullandığı bilirkişi ve tanık sözleriyle sabit olmuştur. 9 sayılı parselin 8 sayılı parselden ayrılmış olabileceği ihtimali de vardır. 671. maddeye göre geçit kurulurken maddenin son cümlesine göre geçit hakkının mülklerin ve onlara giden yolların evvelki hallerine göre bu yolun nereden geçmesi lazım geliyorsa oranın malikine karşı kullanılabileceği açıklandığına, her ne kadar çapları gösteren plan üzerinde 25 ve 14 sayılı parsellerden de yola çıkılabileceği görülüyorsa da bu parseller hakkında dava açıldığı takdirde davacının parseliyle 8 numaralı ve hatta 9 numaralı parselin öncesi bir bütün olduğu, ayrımda yol bırakılmasının düşünülmesi lazım geldiği def'i ileri sürülebileceği sebebiyle 8 sayılı parselden yol istenmesinde yasaya aykırılık görülmemiştir. Ancak,bu parselden sonra Alime'ye ait bir parsel daha vardır. Bu parselin maliki her ne kadar davaya dahil edilmiş isede dilekçe harçlandırılmamıştır. Ayrıca, 13 sayılı parselin sınırındaki kanalın kenarında DSI.'nin bıraktığı geçişe müsait servis yolunun bulunup bulunmadığı da soruşturulmalı, yazılanların ışığı altında varılacak sonuca göre bir karar verilmelidir. Bunlar yapılmadan karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz itirazlarının yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine, 18.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
