 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1992/333
K: 1992/922
T: 03.02.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 17.8.1987 gününde verilen dilekçe ile satış vaadi sözleşmesi gereğince ferağa icbar ve tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; tescil talebinin reddine, 140 bin TL. tazminatın faiziyle tahsiline dair verilen 17.9.1981 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR : Dava, satış vaadi sözleşmesi uyarınca tescil isteminden ibarettir. İlk satış vaadinde, satılan yerin ifrazı mümkün olursa ifraz ettirip müstakil tapularının, ifrazı mümkün olmaz ise HİSSE tapusu olarak kati ferağının verileceği" taahhüt edilmiş olmasına, bundan sonraki yapılmış satış vaadi sözleşmeleri bu şartlarla alan kişiye B.K. 162 md. uyarınca temliki içerdiğine, ifrazın mümkün olması halinde ona göre, eğer olmaz ise satış vaadinde kararlaştırıldığı üzere isteğin alınan yerin paya dönüştürülerek B.K.nun 18. md'nin uygulama olanağının bulunup bulunmadığı incelenerek karar verilmesi gerekeceğinden bundan zuhul olunması doğru değildir. Öncelikle ifrazen tescil isteğinin olayına göre paya dönüştürülerek tescil isteğini de kapsayacağı üzerinde durulmalı, ancak bunun mümkün olmaması halinde şimdiki gibi karar verilmek gerekeceğinin düşünülmesi icap ederdi.
SONUÇ: : Temyiz itirazlarının yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 03.02.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.
|
