 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E. 1992/1091
K. 1992/8445
T. 2.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
BANT SESİNİN MEN'İ DAVASI
KOMŞULUK HUKUKU
ÖZET Bir kimse, ticari emtiasını satışa arz edebilmek için reklam aracı olarak musikiden yararlanabilirse de, bu işi yaparken komşuyu rahatsız eden boyutlara varan ifada müsaade edilmemek gerekir.
(743 s. MK. m. 661)
Davacı tarafından, davalılar aleyhine 23.8.1991 gününde verilen dilekçe ile bant sesinin men edilmesinin istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, davanın reddine dair verilen 15.10.1991 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
Davacı; esnaf olduğunu, komşusunun aynı zamanda kasette saflığını, sabahtan akşama kadar kaset çaldığını, rahatsız olduğunu, belediyeye şikayeti üzerine zabıta amirliğince cezalar kesildiğini, para cezalarının caydırıcı vasfı kalmadığı için rahatsız edici hareketlere devam ettiğini, rahatsız edici müzik yayınları yaptığından sesin men edilmesini istemiş; keşif, tanık beyanları, belediyece tanzim edilen tutanaklara dayanmıştır.
Davalı; "işin gereği bant ve kaset çalmaktayım, diğer esnaf rahatsız olmadığı halde bu kişi dava açmıştır. Ben de kimseyi rahatsız etmek amacı ile hareket etmiyorum" diyerek davanın reddini savunmuştur. Mahkeme, hiç delil toplamadan hukuki esastan yoksun davanın reddine karar vermiştir.
Bu dava, MK.nun 661. maddesinde düzenlenen komşuluk hukukuna aykırı davranışın izalesi istemine dayanılarak açılmıştır.
Davacı; belediyenin düzenlediği tutanaklara, keşfe ve tanık beyanlarına dayanmaktadır. Gerçi bir kimse ticari emtiasını satışa arz edebilmek için reklam aracı olarak musikiden yararlanabilirse de, bu işi yaparken komşuyu rahatsız eden boyutlara varan ifrada müsaade edilmemek gerekir. Kendi dükkanı içindeki fon musiki ile bunun dışarıya çıkarılarak rahatsız edici boyutlara ulaşmasını birbirinden ayırt etmek lazımdır. Mülkiyet dışında olayın mahiyeti ve mahalli örfe göre hoş görülmeyecek dereceye varan sesler men edilmelidir.
İnsanda tahammül gücünü aşan ve sabır bırakmayan hareketlerin keşfen tespiti pek mümkündür. Hoş görme hali sınırında ise objektif olunmalıdır. Bu nedenle davanın dayanağı vardır. Davacının delilleri toplanmak ve sonucuna göre bir karar vermek lazımdır.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle yerinde görülen temyiz itirazları-nın kabulü ile usul ve yasaya aykırı olan hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının yatırana iadesine, 2.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
