 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1991/433
K: 1991/6763
T: 12.07.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 05.04.1990 gününde verilen dilekçe ile M.K.nun 650. maddesi uyarınca tescil istenmesi üzerine yapılan duşuma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10.10.1990 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : 4940 metrekare miktarlı 462 parsel sayılı taşınmazda davalının 623/4940 payı bulunup diğer paylar dava dışı bir çok kişilere aittir. Diğer paydaşlar aleyhine de açılmış bir dava bulunmadığı, özel parselasyondaki 111 metrekare miktarlı kesimin müstakil bir hüviyet taşımadığı gözetilmeksizin bu miktar yerin davacı adına tesciline karar verilmesi doğru değildir. Öte yandan 3194 sayılı İmar Kanununun 18. maddesindeki ve son fıkrasında belirtilen biçimde devir yasağına giren bir durum bulunup bulunmadığı da raşatırılmamıştır. Mevcut haliyle diğer hususlar üzerinde durulmasına mahal yoktur.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 12.07.1991 gününde oybirliği ile karar verildi.