 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1990/5533
K: 1991/815
T: 29.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı vekili tarafından davalılar aleyhine 4.7.1989 gününde verilen dilekçe ile 1164 sayılı yasa istinaden tapu kaydına konan şerhin kaldırılması ve satış vaadine dayalı ferağa icbar istenmisi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 12.12.1989 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı hazine ve Arsa Ofisi Genel Müdürlüğü vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü :
KARAR : Davacı davalı gerçek kişiden satış vaadi ile aldığı taşınmaz üzerinde Arsa Ofisi lehine şerh bulunduğunu belirterek, şerhin kaldırılmasını satış vaaadi sözleşmesinin gereği olarak davalı adına olan topu kaydının iptalini ve adına tescilini istemiş yerel mahkeme davayı kabul etmiştir. Ancak, 1164 sayılı Arsa Ofisi Yasasının 11. maddesine göre, Arsa Ofisi Genel Müdürlüğü tarafından satılan arsalar üzerine satış şartlarına uygun inşaat ikmal edilmedikçe, 3. şahıslara satılamaz, bağışlanamaz veya haciz olunamaz. Bu husus tapu kayıtlarına işlenir. Satış şartlarına uygun yapı yapılmadığı veya yapılan yapı satış şartlarına aykırı olduğu takdirde bedeli iade olunmak suretiyle Ofis'çe geri alınabilir) denilmektedir. Yasa hükmü gereğince tapunun beyanlar hanesine bu yolda 2 yıl şerh konulmuş olması bu süre dolduktan sonra şerhin kaldırılacağı anlamına gelmez. Bu konuda Yargıtay İnançları Birleştirme Genel kurulunun 30.11.1990 tarih ve 1990/2-6 sayılı kararı da aynı yolda olup, şerhin iptal edilemeyeceği vurgulanmıştır. Şerh kaldırılamıyacağına göre, satış vaadi sözleşmesinin de ifa kabileyeti olamaz. Bu sebeplerle davanın reddi gerekirken kabülüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olduğu gibi hazinenin davada taraf olmasını zorunlu kılan bir husus yoktur.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 29.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.