 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1990/4268
K: 1990/4369
T: 09.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı Muzaffer vekili tarafından, davalılar aleyhine 15.10.1986 gününde verilen dilekçe ile taşınmazlardaki elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; görev yönünden dosyanın Sulh Hukuk Mahkemesine gönderilmesine dair verilen 25.5.1989 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı vekilinin 12.3.1990 günlü dilekçesi, kararın yanlışlığı belirtilerek bozma veya daha önce Sulh Hukuk Mahkemesince de görevsizlik kararı verildiğinden merci tayini isteklerini içermektedir. Bu çelişkili istek usule uygun değilse de öncelik verilen bozma dileği itibariyle inceleme yapılması gerekmiştir.
Davada, üçüncü kişilerden kira ile tutulan taşınmazlara elatıldığı ileri sürülerek bunun önlenmesine karar verilmesi istenmiştir. Bir başka değimle davacı, kira sözleşmesinden doğan şahsi hakka dayanmıştır. Bu tür davalar, temelinde bir hakka dayalı olduğu cihetle sadece zilyetliğin korunmasına ilişkin olarak nitelenemez. HUMK.nun 8/11-3. maddesinde gösterilen davalardan değildir. Mahkemenin görevi de, dava olunanın değerine göre belirlenebilir (HUMK. 8/1). Uyuşmazlık konusu taşınmazların dava tarihi itibariyle değeri 500 bin lirayı aştığına nazaran davaya Asliye Hukuk Mahkemesince bakılması gerekirken aksine bir kabulle görevsizlik kararı verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine, 9.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.