 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1990/3154
K: 1990/6108
T: 26.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacılar vekili tarafından, davalı Susam Karakaşoğlu aleyhine 31.5.1988 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27.12.1988 günü hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı Susam Karakaşoğlu vekili Av. Cahit Çağlar tarafından istenilmekle, tayin olunan 26.6.1990 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı Susam Karakaşoğlu vekili Av. Cahit Çağlar ile karşı taraftan davacılar Sevgi Yazıcı ve arkadaşları vekili Av. İlter Özdemir geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlenildi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağılar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Medeni Yasanın 671. maddesinde öngörüldğü veçhile, geçit hakkı tesisi davalarında; genel yola bağlantısı olmayan taşınmazın bulunduğu çevredeki genel yollar saptanır, bu yollara ulaşabilmek için geçit hakkı ile yükümlü kılınacak yerler belli edilir,bu yerlerin ayrı ayrı değerlendirilmesi yapılır en kısa ve en az giderle nereden geçit hakkı tesis edilebilecekse, o yer tercih edilir. Geçit tesis edilebilecek yer, o taşınmazın maliki için külfetli ise geçit yerinin uzun olmasına bakılmaksızın en az mutazarrır olacak taşınmaz malikine husumet yöneltilir. Yapılan bu uygulama değerlendirme keşif tutanağında, teknik bilirkişice düzenlenecek krokide belirtilir ve kontrol olanağı sağlanır.
Davacılara ait 878 ve 852 parsel sayılı taşımazları için 853 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı istenmiş, inceleme ve bu taşınmazlar ile 830 parsel sayılı taşınmazı hasredilmiştir. 822 pasel lehine ve 853 parsel sayılı taşınmaz aleyhine 5 metre genişliğinde ve 277 m2 yüzölçümünde geçit hakkı kurulmuştur. Dosyada mevcut pafta suretine göre, 852 parsel sayılı taşınmazın genel yola bağlantısının sağlanabilmesi için bu taşınmaza bitişik olan ve genel yolla bağlantısı bulunan komşu taşınmazlar incelenmiş ve değerlendirmeye tabi tutulmamıştır. Ayrıca 878 parsel için geçit hakkı kurulması istenmesi gerektiği düşünülmemiştir.
Öte yandan 5 metre genişliğinde geçit hakkı kurulmasının nedeni izah edilmemiştir. Emlakçı bir kimsenin de bilirkişi kuruluna katılması, ivaz bedelinin saptanmasında emsallerden yararlanılması ve karşılaştırma yapılması, bu hususun raporda belirtilmesi gerektiği halde bu konudaki kurala uyulmamıştır.
Bu itibarla, Medeni Yasanın 671. maddesinde öngörülen koşullara uygun biçimde bir inceleme ve soruşturma yapılmadan yetersiz keşfe ve bilirkişi raporuna dayanılarak kurulan hüküm isabetli bulunmamış ve bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 26.6.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.