Davacı  tarafından,  davalı  aleyhine  23.9.1982 gününde verilen dilekçe ile orman kadastro tespitine  itiraz  ile  iptal  ve  tescil  istenmesi  üzerine  yapılan  duruşma sonunda, davanın kısmen  kabulüne  dair  verilen  4.12.1989  günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri  tarafından  istenilmekle;  süresinde  olduğu  anlaşılan  temyiz  dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek,  gereği düşünüldü:

Davacı,  Mustafa;  1982  yılında  açtığı  dava ile 1744 sayılı Yasanın 2/B maddesi uyarınca tahdit  dışına  çıkarılan  1  ve  2  sayılı  parsellerin  özel  mülk olduğunu ileri sürerek, Hazine adına  yapılan  çıkarma  işleminin  iptalini  ve  adına  tescilini  istemiştir.  Orman  İdaresi ise; orman dışına  çıkarılan  2  sayılı  parselin  niteliğini  koruduğunu  ve  orman  olduğunu belirterek, tahdidin iptali ile taşınmazın yine orman sınırları içine alınmasını istemiştir.  Yerel  mahkeme:  2  sayılı  parselin orman sayılan yerlerden olduğunu belirterek, Mustafa  adına  tesciline,  1  sayılı  parselin  öncesi orman olup 1744 sayılı Yasa uyarınca Hazine  adına  dışarı  çıkarılmasının  doğru  olduğunu  belirtip,  Hazine adına tesciline karar vermiş; hükmü, Orman İdaresi ve Hazine temyiz etmiştir.

Yapılan  keşifte  alınan  rapora,  toplanan  kanıtlara ve tüm dosya kapsamına göre her iki parselinde  orman  niteliğini  kaybetmiş olması nedeni ile 1744 sayılı Yasanın 2/B maddesi uyarınca Hazine  adına  tahdit  dışına  çıkarıldığı, 1983  yılında  o  işlemin  devamı olarak Hazine  adına  tescil  edildiği,  daha  sonra  3402  sayılı  Yasa  uyarınca genel kadastro uygulaması  yapıldığı, yine Hazine adına anılan tapuya dayanılarak belirlenip ancak çekişme konusu olduğu ve bu sebeple incelemenin devam ettiği anlaşılmıştır.

Belirlenen  duruma  göre,  taşınmazların  öncesi  Devlet  ormanı  iken nitelik kaybı nedeni ile  dışarı  çıkarılıp  Hazine  adına  tescil  edildiği  kesindir.  Sonradan  gelen genel kadastro uygulamasında  da  bu  husus  aynen  nazara  alınmıştır.  1744  sayılı Yasanın 2/B maddesi uyarınca  dışarı  çıkarılan  taşınmazların  Hazine  adına  çıkarılması  yasa gereğidir. Tapu ve zilyetlikle  ormandan  yer  kazanılmasına  yol açan 3402 sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmiştir.

Belirlenen  aşamaya  göre,  Devlet  ormanı iken dışarı çıkarılan taşınmazların Hazine adına çıkarılıp tescili yoluna  gidilmesi  doğrudur  ve  belirlenen  sebeplerle  özel  mülk  olarak kazanılması  olanaksızdır.  Ayrıca,  6831  sayılı  Yasanın  11. maddesi uyarınca tahdide itiraz davaları harca tabi olmadığı halde harç alınmış olması da doğru değildir.

Sonuç:  Yukarıda  açıklanan nedenlerle 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazların orman niteliğini  kaybetmiş  olması  nedeni  ile  Hazine adına çıkarılmış olması doğrudur. Orman İdaresinin  buna  yönelik  temyiz  itirazları  yerinde  görülmemiştir.  Ancak,  gerçek  kişi adına tesciline karar verilen  2  sayılı  parselin  yine  niteliğini  kaybetmiş,  fakat  öncesi  orman olması  nedeniyle  Hazine adına çıkarılmış olması yasaya uygun görülüp aksine düşüncelerle bu  parsele  ilişkin  kabule  yönelik  karar  yerinde  olmadığından  Hazine  vekilinin  temyiz itirazlarının  kabulü  ile  2  sayılı  parsel  ile  ilgili hükmün BOZULMASINA dava başlangıçta orman  tahdidine  itiraz  niteliğinde  olduğundan 6831 sayılı Yasanın 11. maddesi uyarınca harca  tabi  olmayıp  Orman  İdaresince  yatırılmış  temyiz  harcının  istek halinde iadesine, 7.12.1990 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972