 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1990/216
K: 1990/8009
T: 09.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 27.12.1988 gününde verilen dilekçe ile satış vadi sözleşmesine dayalı tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, davanın reddine dair verilen 14.2.1989 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : 21.8.1974 günlü satış vaadi sözleşmesine göre, Mustafa Necati, karşılığı pay olmak üzere 750 m2 ve Fehime de 23.3.1976 günlü sözleşme ile 250 m2 için satış vaadinde bulunmuşlardır. Bunların dava konusu 2550 parsel sayılı taşınmazda iştirak değil, müşterek mülkiyet olarak payları mevcuttur. Mahkemece bu tür yerlerde belirli kesim için satışı yapılamayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Oysa sözleşmelerin amacına göre ve hukuki sonuç meydana getirecek biçimde yorumlanmaları BK. nun 18. maddesi hükmü gereğidir. Takvil kuralları uygulanarak satışa konu olan kesimlerin pay dönüştürülmelerine ve pay olarak davanın kabulüne olanak vardır.
O halde, satışa konu olan miktarların karşığılı olan pay bilirkişiye tesbit ettirilmeli, satıcıların tapudaki paylarından tefrik edilerek davacı adına tesciline karar verilmelidir. Bu arada satıcı payları, davacıya ait olacak payı karşılamıyorsa satıcıların tüm payları için davanın kabulü gerekeceği dikkate alınmalıdır. Yazılı gerekçelerle davanın reddi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine, 9.10.1990 gününde oybirliği ile karar verildi.