 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1990/1230
K: 1990/2271
T: 05.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı mustafa vekili tarafından davalı Orman idaresi aleyhine 29.1.1988 gününde verilen dilekçe ile kesinleşmiş orman tahdidi içinde bulunan taşınmazın zilyetliğe dayanarak 3402 sayılı kadastro kanunu hükümleri gereğince iptali ve tescili istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda ; davanın kabulüne dair verilen 21.3.1989 günlü hükmün yargıtaca incelenmesi davalı orman idaresi vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü :
KARAR : Dava dilekçesinde orman kadastro tahdidinin iptalinden sözedilmişse de aslından zilyetlik ileri sürülerek ve 3402 sayılı kanunda gösterilerek tescil isteğine ilişkindir. Orman sınırlamasına olan itiraz için 1986/408 esasta kayıtlı ayrı bir dava bulunduğu bildirilmektedir. Şu haliyle kadastro mahkemesinin görevli olmadığı ve 6831 sayılı Orman kanunun 3373 sayılı kanunla değişik 11/1. maddesinin uygulama yeri bulunmadığı gözetilmeksizin işin esası hakkında karar verilmesi doğru değildir. Uyuşmazlık genel mahkemece çözümlenmek üzere ve görev yönünden dosyanın davanın ilk defa açıldığı Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmelidir. Verilecek görevsizlik kararının kesinleşmesi halinde daha önce Asliye Hukuk mahkemesince da bu karar verilmiş olduğundan HUMK.nun 25. maddesi gereğince öncelikle yargı yerinin belirlenmesi gerektiği nazara alınmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının yukarıda yazılı nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 5.3.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.