 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E:1990/1214
K:1990/5083
T:29.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* DEVLET ORMANI
* MÜLKİYET İDDİASI
ÖZET : Dava konusu taşınmazın; 60-70 yaşlarında meşe ve çam ağaçları bulunan Devlet Ormanı olduğu; Y....... . Köylüleri'nin 20-25 yıldır ölü gömdükleri ve bundan dolayı Orman Yasasının 1/D maddesindeki tarife girmediği, yetkili mercice 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Yasasının 213. maddesinde belirtilen koşullara uygun biçimde nizalı yerin Y.... Köyü'ne mezarlık olarak tayin edildiği ispatlanamadığına ve Orman İdaresince de D....... Köyü'nün ormandan yararlanmasına izin verilmediğine göre, Devlet ormanı hakkında her iki köyün mülkiyet iddiasının dinlenme olanağı yoktur.
(6831 s. OK. m. 1/D)
(1593 s. UHK. m. 213)
Davalı Orman Genel Müdürlüğü aleyhine 26.10.1987 gününde verilen dilekçe ile orman diye köy mezarlığına elatmanın önlenmesi, davacı D....... Köyü vekili tarafından, davalı Y.......... Köyü aleyhine 20.11.1987 gününde verilen dilekçe ile yol açmak ve ölü gömmek suretiyle köy koruluğuna elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine, iki dava birleştirilerek yapılan muhakeme sonunda, dava konusu yer Devlet Ormanı olduğu anlaşılmakla her iki davanın reddine dair verilen 7.11.1989 günlü hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı D.......... Köyü Muhtarı Ramazan, davacı ve davalı Y....... Köyü vekili tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
Dava konusu taşınmazın; 60-70 yaşlarında meşe ve çam ağaçları bulunan Devlet Ormanı olduğu, Y........ Köylüleri'nin 20-25 yıldır ölü gömdükleri ve bundan dolayı Orman Yasasının 1/D maddesindeki tarife girmediği dosya kapsamı, mahallen yapılan keşif ve uygulama, bilirkişi raporu ve tanık sözleri ile saptandığına yetkili mercice 1593, sayılı Umumi Hıfzıssıhha Yasasının 213. maddesinde belirtilen koşullara uygun biçimde nizalı yerin Y....... Köyü'ne mezarlık olarak tayin edildiği ispatlanamadığına ve Orman İdaresince de D........ Köyü'nün bu ormandan yararlanmasına izin verilmediğine, Devlet ormanı hakkında her iki köyün mülkiyet iddiasının dinlenme olanağı bulunmadığına göre, her iki davanın reddi doğrudur.
Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün (ONANMASINA), onama harcının ayrı ayrı bu iki köyden tahsiline, 24.800 lira duruşma vekalet ücretinin D....... ve Y........ Köyleri'nden tahsili ile davalı Orman Genel Müdürlüğü'ne ödenmesine, 29.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.