 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1989/9338
K: 1989/2047
T: 28.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı vekili tarafından davalılar aleyhine 11.3.1985 gününde verilen dilekçe ile M.K.nun 668. maddesi gereğince mecra hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 4.11.1986 günlü hükmün yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü :
KARAR: M.K.nun 668. maddesi; taşınmaz sahiplerinin yapılacak zarar tamamı ile tazmin olunmak şartı ile mülkünün altından veya üstünden su yolu ve gaz ve elektrik boruları geçirilmesine, bunların başka yerden geçirilmeleri imkansız olur veya fazla masrafı mucip bulunur ise müsaade etmeye mecburdur.
Bu tesisat sahibinin talebi üzerine masrafı kendisine ait olmak şartı ile tapu siciline kaydolunur hükmünü içermektedir.
Diğer yandan aynı yasanın 671. maddesinde öngörüldüğü üzere leh ve aleyhte mecra hakkı kurulan taşınmazların siciline şerholunur. Kural bu şekilde iken eldeki davada davacılara ait taşınmazdan hiç söz edilmemiş ve tapuda kayıtlı olup olmadığı hakkında bir açıklama yapılmadığı gibi davacı tarafla ilgisi üzerinde de durulmamıştır. Bundan başka davalı tarafa ait tapu kaydının bütün paydaşları saptanmamış bulunmaktadır. Davalı taşınmazında olup davacıların kadim yararlanma hakları hükmen belirtilen kaynak suyu ile aynı taşınmazın güneyinde yer alan ve dere köyüne ait olduğu ifade edilen su deposu arasında irtibat sağlamak için su borusu tesisi ile yetinilmesi yeterli değildir. Davacı tarafa ait yararlanacak taşınmazın neresi olduğu ve nerede bulunduğu bilinmektedir. Krokide böyle saptamaya işaret edilmemiştir. Görülüyor ki söz konusu M.K.nun 668. maddesinde yazılı biçimde ve koşullarına uygun bir mecra hakkı kurulduğundan söz edilemez.
Bu eksiklikler giderilmeden yazılı olduğu üzere sonuca varılmasında isabet görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazları yerinde bulunduğundan hükmün BOZULMASINA, 28.2.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.