 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/9251
K: 1989/1924
T: 24.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 13.11.1985 gününde verilen dilekçe ile satış vaadi mukvelesinin iptali istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 4.6.1987 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle değer yönünden duruşma isteğinin reddine, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı M. Seha Okuş'un Bahattin Ekşioğlu ile evli bulunduğu sırada biri 22.2.1978 diğeri 29.4.1980 tarihli olmak üzere iki ayrı vekaletname ile kocasını tevkil ettiği, taraflar arasında şiddetli geçimsizlik nedeniyle 7.4.1982 tarihinde açılmış bulunan boşanma davası görülürken M. Seha Okuş'un Bahattin'i 19.10.1982 tarihli olup, 22.10.1982 gününde tebliğ ettirdiği azilname ile vekaletten azlettiği, vekaletname tarihi olarak 22.2.1978 göstermekle beraber bu azilnamede (bundan böyle beni hiçbir yerde ve hiçbir sıfatla temsil etmemenizi) sözlerine yer verildiği, buna rağmen Bahattin Ekşioğlu'nun 29.4.1980 tarihli vekaletnameyi kullanarak davacıya ait taşınmazı 27.10.1982 tarihinde oğlu Ergün Ekşioğlu'na satış vaadinde bulunduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Her nekadar 29.4.1980 günlü vekaletnameden asıl tarihi 30.5.1983 ise'de davalının babası Bahattin ile üvey annesi M. Seha Okuş arasındaki geçimsizliği ve bu nedenle mahkemelik olduklarını bilmemesi düşünülemez. Keza babasının vekaletten azledildiğini, yetkilerinin kaldırılmış olacağını bilmesi gerekir. Buna rağmen babasının davacı'ya ait taşınmazı kendisine satış vaadinde bulunurken başka bir vekaletnameyi kullanmış olması gözönünde tutularak senedin hukuki değer taşıdığı davacıya borçlu, davalıyı alacaklı durumuna sokacağı kabul edilemez. Baba, oğul arasındaki işlemin muvazzaalı olduğu açıktır. Bu itibarla senet iptali davasının kabulü, karşı tarafın tescil davasının reddi gerekirken, aksine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 24.2.1989 gününde oybirliği ile karar verildi.