 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/8384
K: 1989/10967
T: 26.12.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 22.2.1983 gününde verilen dilekçe ile satış vaadi sözleşmesi gereğince ferağa icbar ile tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31.5.1988 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, satış vaadi sözleşmesi uyarınca 2598 ve 6857 parsel sayılı taşınmazların ferağa icbar suretiyle tescili istemine ilişkindir.
Davalı, sözleşmenin aslında borç alınan paranın teminatı olarak düzenlendiğini özellikle muvazaalı olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Dayanılan 5.4.1977 gün 11498 sayılı sözleşmenin ikinci sahifesinde davalı satıcı A.G. iki parça taşınmazının bu defa müşterisi bulunan mecliste hazır alıcı M.V.'ye F.G. ile birlikte müşterek imzalı olarak 975 ve 977 yılları arasında ödenmek üzere vermiş olduğumuz 350.000 liralık emre muharrer senet bedellerine mahsuben satmayı vaad ve taahhüt ediyorum. İş bu 350.000 lira adı geçen M.V.'ye olan yukarıda yazılı sebetli borcumuza mahsup edilmiştir, şeklindeki açıklama alıcı tarafından aynen doğrulanmış ve aynı şartlarla taahhüt kabul olunmuştur.
Görülüyor ki, taraflar arasında aslında kar ilişkisi vardır. Satış vaadi senedi görünürdeki akittir. O halde sözleşmenin muvazaalı olduğu bünyesindeki belirtilen sözlerden açıkça anlaşılmaktadır.
Artık bu hususun kanıtlanması için başkaca belgelere gerek yoktur. Bu durumda sözleşmenin satış vaadi olduğu kabule olanak yoktur. Davanın reddi icabeder, aksine görüş ve düşünce ile davanın kabulü cihetine gidilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda belirtilen nedenlerle temyiz itirazları yerinde bulunduğundan hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 26.12.1989 gününde oybirliği ile karar verildi.