 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/7189
K: 1989/9981
T: 27.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı Hasan Hüseyin vekili tarafından, davalı Sadık aleyhine 20.1.1987 gününde verilen dilekçe ile temliken tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 18.11.1987 günlü hükmün Yargıtay'ca inclenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki delillere, özellikle davalının beyanı ile bilirkişi ve tanık sözlerine göre davalı babanın rıza ve muvafakatiyle davacının krokide (A) ve (B) harfleriyle işaretli kesimdeki binaları yaptığı, davacının ve ailesinin bu yerde oturmasının amaçlandığı, şimdiye kadar bu şekilde davacı tarafından yararlanıldığı anlaşılmaktadır. Şu haliyle meydana getirdiği muhtesatta davacının iyiniyetli olduğunun kabulü gerekmektedir. Zemin değeriyle muhdesat değeri arasında açık fark olduğu da belirlenmiş ve MK.nun 650. maddesinde gösterilen objektif unsur da gerçekleşmiştir. Mevcut duruma göre, üzerinde ev ve ahır bulunan kesimlerin miktarlarının bilirkişilerin raporlarına göre farklılık gösterdiğinden öncelikle bunun gerçek miktarı saptanmalı, alınacak rapor ve kroki eklenerek dava konusu kesimin içinde bulunduğu 2059 parselden ifrazında sakınca bulunup bulunmadığı sorulmalı, sakınca yoksa dava kabul edilmeli ve aksi durumda halin icabı müsait olmadığından şimdiki gibi reddolunmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının yukarıda gösterilen sebeplerle kabulüyle hükmün (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 27.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.