 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/659
K: 1988/2118
T: 15.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacılar (S.B.) ve arkadaşları vekili tarafından, davalılar (M.D.) ve (Ö.K.) aleyhine 29.7.1976 gününde verilen dilekçe ile tapulu taşınmaza elatmanın önlenmesi ve acrimisil istenmesi; davacı Hazine vekili tarafından, davalılar (M.D.), (Ö.K.) ve (A.D.) aleyhlerine 15.2.1984 gününde verilen dilekçe ile kadastro komisyonu ek kararının iptail ile 432 ada 5 ve 443 ada 98 parsel sayılı taşınmazların Hazine adına tescilleri talep edilmesi üzerine her iki davanın birleştirilerek ve botma ilamına uyularak yapılan muhakemesi sonunda; 432 ada 5 parsel sayılı taşınmazda (A) ve 4433 ada 98 parsel sayılı taşınmazda (B ve C) harfleriyle gösterilen kısımler davacılar (S.B.) ve arkadaşlrı adlarına tahdit edildiğinden davalıların bu yerlere elatmalırının önlenmesine ve davalılar yararına yapılmış bir tahdit sözkonusu olmadığından Hazinenin açtığı tahdidin iptail ve tescil davasının reddine dair 16.9.1987 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi, davacı - davalı Hazine vekilleri ile davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, gereği düşünüldü:
KARAR : Dosya kapsamına ve karada yazılı gerekçelere, uyulan bozma ilamına uygun biçimde hüküm kurulduğuna, önceden incelenen ve kesinleşen konuların yeniden temyizen incelenmesi mümkün olmadığına göre, mümeyyizler vekilleri ve (Ö.K.)'nın diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. ancak, davacılar (S.B.) ve arkadaşları vekili tarafından dava açıldıktan sonra kadastro tahdidi yapıldığına, tapuyu taşınmaza elatmanın önlenmesi istemi mülkiyet uyuşmazlığına ilişkin olduğuna ve açıklanan durum nedeniyle davaya 2613 sayılı Yasada öngörülen usul ve yöntem uyarınca bakıldığına göre, kadastro tahdidinin kesinleştiğinden sözedilmesi ve harca hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu yönden hükmün bozulmasında ve yargılamanın tekrarında bir yarar görülmediğinden hüküm fıkrasından harçla ilgilli sözlerin çıkarılmasına ve yerine (2613 sayılı yasanın 38. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına ve istek halinde harcın yatırana idaesine) dair sözlerin konulmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 15.3.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.