 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/6360
K: 1988/8126
T: 06.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı tarafından, davalı aleyhine 26.12.1986 gününde verilen dilekçe ile zaruri geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18.6.1987 günlü hükmün yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR: Davacı, 767 sayılı kendisine ait parselin anayola çıkışını sağlamak üzere 766 sayılı parselden geçit hakkı istemiş ve yerel mahkeme davayı kabul etmiştir. Ancak 766 sayılı parsel üzerine kurulan geçit hakkı ile ana yola ulaşılamamış ve bağlantı kurulamamıştır. Medeni yasanın 671. maddede tanımlanın geçit hakkı kurulurken ana yola çıkışın sağlanması gerektiği gibi yolun miktarının ihtiyacın niteliğine göre saptanması gerekir. Burada 766 sayılı parsel üzerinde kurulan geçit hakkı bitişik çalılıkta kalmış ve ana yola bağlantı kurulamamıştır.Ayrıca yukarıda değinildiği gibi yol genişliğinin 4 metre olarak kabulü de izahsız kalmıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile usul ve yasaya aykırı görülen hükmün BOZULMASINA, 6.12.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.