 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/5733
K: 1988/7230
T: 08.11.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Günyüzü köyü vekilinin 15.7.1981 ve Çatalağaç köyü vekilinin 9.6.1987 günlü dilekçeleri ile yaylaya elatmanın önlenmesini istemeleri üzerine her iki davanın birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda; Çatalağaç köyünün davasının reddine, Günyüzü köyünün davasının kabulüne ve teknik bilirkişice çizilen 25.9.1986 günlü krokide açık kırmızı renkle gösterilen Mansur Yaylasının kuzey kısmına Çatalağaç köyünün elatmasının önlenmesine, Çayırağzı ve Mansur yaylalarından eskiden olduğu gibi taraf köylerin müştereken yararlanmalarına dair verilen 10.5.1988 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi her iki taraf vekillerince istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Dosya kapsamı ve toplanan deliller itibarıyla Günyüzü köyü vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Birleştirilen her iki dava, yaylaya elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir. Taraf köylerin dayanaklarını teşkil eden 6 Ramazan 1259 tarihli hüccetin dava konusu yere ait olmadığı anlaşılmıştır. Çatalağaç köyü tarafından ileri sürülen 3 Rabiülevvel 1237 tarihli hüccete istinaden hüküm kurulması mümkün değildir. Diğer yönden 24.7.1984 günü mahalli bilirkişi seçilen ve fikirlerini bildiren Ali Patan ve Saffet İsmet Koca'nın 9.8.1986 günü yapılan keşifte de mahalli bilirkişi seçilmeleri ile usul hükümleri ihlal olunmuştur. Ayrıca, 24.7.1984 günü yapılan keşifte, mahalli bilirkişiler, taraf hayvanlarının sınır tanımadan çekişmeli yaylalarda otladıklarını bildirdikleri halde, 9.8.1986 günlü yapılan keşifte Çatalağaç köyünün Çatakçayırı yaylasından müstakilen istifade ettiğini, taraf köylerinin Mansur yaylasından müştereken yararlandıklarını söylemişlerdir. Her iki keşifte dinlenilen mahalli bilirkişi sözlerinin çekişmeli yerden yararlanma hakkını belirleme bakımından çeliştiği ve bu çelişikliğin giderilmesi gerektiği düşülmemiştir. Bu durumda taraflar arasındaki uyuşmazlığın çözümlenebilmesi için çekişmeli yerlerde yararı bulunmayan komşu köylerden çevreyi iyi bilen yaşlı ve tarafsız kimseler arasından seçilecek mahalli bilirkişiler aracılığı ile keşif yapılması aynı kural uyarınca tarafların gösterecekleri tanıkların arazi başında dinlenilmesi, bilirkişi ve tanıklardan çekişmeli yaylalarda kadim yararlanma hakkının kime ait olduğunun sorulması ve bilahare delillerin ayrı ayrı değerlendirilerek hasıl olacak hüküm dairesinde bir hüküm kurulması gerekir.
Kabule göre de:
Taraf köylerin Mansur Yaylasından müştereken yararlandıkları kabul edildiğine göre, oba evlerinin yıkıldığı yer olan ve teknik bilirkişi krokisinde açık kırmızı renkle gösterilen kısımda Çatalağaç köyünün, Günyüzü köyünün müşterek yararlanma hakkına elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken Çatalağaç köyünün bu yerden elini çekmesine müncer olacak şekilde aleyhine hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Çatalağaç köyü vekillerinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulmasına 8.11.1988 gününde oybirliği ile karar verildi.