 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E:1988/5201
K:1988/4996
T:04.07.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET: Komşuluk hukukuna aykırı diye, pencereyi kapatan yapının yıktırılması istemini içeren dava, yenilik doğurucu hükmü gerektirdiğinden uyuşmazlığın çözümlenmesi kadastro mahkemesinin görevi dışındadır.
(3402 s. Kadastro K m. 25/son)
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 23.10.1987 gününde verilen dilekçe ile taşınmaza elatmanın önlenmesi ve penceresini kapatan yapının yıktırılması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; dava konusu yerle ilgili kadastro tesbit tutanakları düzenlenmiş olması nedeniyle 3402 sayılı Kadastro Kanununun 27. maddesi gereğince davanın kadastro mahkemesine devrine dair verilen 21.4.1988 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
Komşu hukukuna aykırılık ileri sürülerek açılan ve pencereyi kapatan yapının yıktırılması isteğini içeren dava mahkemeden yenilik doğurucu hüküm almayı gerektirdiğinden belirtilen konudaki uyuşmazlığın çözümlenmesi 3402 sayılı Kanunun 25/son maddesi gereğince kadastro mahkemesinin görevi dışındadır.
Ayın davasına kadastro tutanağının düzenlenmesi halinde kadastro mahkemesinde bakılabilir. Ancak dava konusu taşınmaz için 149 ada ve 10 parsel numarası ile kadastro beyannamesi düzenlendiği ve davacı adına tesbit gördüğü anlaşılmaktadır. Şayet ayrıca istek konusu olan saçak payı esasen 10 sayılı parselin içinde tesbit görmüşse ve davalının itirazı olmamışsa kadastro uyuşmazlığı doğmayacağından dava, eda isteğinden ibaret kalır. Böyle bir davaya ise genel mahkemede bakılabilir. O halde belirlenen konuda çapda yerine uygulanmak suretiyle inceleme yapılmalı, sonucuna göre mahkemenin görevide tayin edilmelidir.
Açıklanan hususlar gözetilmeksizin ve görev yönünden dosyanın kadastro mahkemesine tevdine karar verilmesi doğru değildir.
Sonuç: Temyiz itirazlarının yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), yersizde alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 4.7.1988 gününde oybirliği ile karar verildi.