 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/4163
K: 1988/5986
T: 27.09.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı Cafer vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.7.1986 gününde verilen dilekçe ile şahsi hakka dayanarak tapu iptali ve tescil, mümkün olmadığı takdirde 2275000 liranın faizi ile birlikte tasili istenmesi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 22.2.1988 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı Cafer vekili tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Bozma ilamında, dava safahatı ve tesis olunan karar hakkında açıklamada bulunulduktan sonra, tarafların ikame edecekleri delillerin toplanması, mahallinde keşif yapılması, uzman bilirkişilerden değerlendirmeyi de kapsayacak şekilde inşaat hakkında gerekçeli rapor alınması, sonra her üç inşaat sözleşmesine göre delillerin değerlendirmeye tabi tutulması, yüklenici Zakir'in edimini yerine getirmiş ve 6 nolu dairenin tescilini isteme olanağını kazanmış ise halefine ait bu davanın kabulü, aksi takdirde reddi gerekeceğine işaret edilmiş idi. Bozma ilamından sonraki keşifle ortak yerlerde dahil olmak üzere binanın tamamındaki inşaat noksanlığının 4244253 lira olduğu tespit edilmiştir. Binanın bütün değerine göre noksanlığın çok cüz'i kaldığı, bir daire değerinin dahi bunun çok fevkinde olduğu anlaşılmaktadır. Şu haliyle müteahhit için aynı hak istemek hakkının doğduğunun ve aksinin kabulü halinde ise hak ve nesaefet kuralları ile bağdaşmayacağının kabulü gerekmektedir. Ancak müteahhitle arsa sahibi davalı arasındaki anlaşmaya göre, noksanlığın dava konusu bağımsız bölümden karşılanması kararlaştırıldığından noksanlığın daha çok ortak yerlerde olduğu belirlendiğinden bu noksanlıklardan davacı payına düşenin kendisi tarafından depo edilerek davanın kabulü ile tarafların haklarının bağdaştırılması sağlanmış olacaktır. Uyuşmazken davanın reddi isabetli görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 11000 lira duruşma vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacı Cafer'e ödenmesine, 27.9.1988 gününde oybirliği ile karar verildi.