 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/4040
K: 1988/5778
T: 20.09.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı Yılmaz vekili tarafından, davalı istanbul Dört No'lu Tasfiye Kurulu aleyhine 10.9.1986 gününde verilen dilekçe ile ferağa icbar suretiyle tescil istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19.11.1987 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi heriki davalı vekilleri tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Dosya kapsamı ve toplanan deliller itibariyle mümeyyizler vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. Ancak:
Dava, ferağa ibar suretiyle tescil istemine ilişkindir. Davaya karşı, Turhan davacıdan aldığı 3.700.000 lira borcun teminatı olarak satış vaadi sözleşmesininin düzenlendiği, mezkür sözleşmenin muvazaaya müstenit olduğu, davacının ise İstanbul 3. İcra Memurluğu'nun 984/13123 esas sayılı dosyası ile alacağını tahsil ettiği savunulmuş ve davanın dinlenme olanağının bulunmadığı bildirilmiştir. Bu hususta davalı tarafca gösterilerek delillerin toplanması ve tanıkların dinlenilmesi bakımından olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi icabeder. İcra Tetkik Merciince sözü edilen icra takibine konu olan bonoların teminat olarak verildiklerine ilişkin satış vaadi sözleşmesinde bir kayıt ve atıf mevcut olmadığından dolayı borçlu tarafından icra takibine yapılan itiraz reddedilmiştir. İcra Tetkiki Merciininin yetkiksinin sınırlı olduğu gözönüde tutularak, İcra tetkik Merciinin ve İstanbul 3. İcra Memurluğu'nun söz konusu dosyalarının getirtilerek incelenmesi, borç ile satış vaadi sözleşmesi arasında bir ilişkinin bulunup bulunmadığının araştırılması mezkür dosyaların işbu dosya içerisine konulması ve Yargıtay'ca da kontrol olanağının sağlanması gerekir.
Kaldı ki, davalı Turhan vekili savunma dilekçesinde hertürlü delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek kurulan hüküm isabetli bulunmamıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyizler vekillerinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının yatırana iadesine, 11.000 lira duruşma vekâlet ücretinin davacı Yılmaz'dan alınarak davalı Turhan'a ödenmesine, 20.9.1988 gününde oybirliği ile karar verildi.