 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/3992
K: 1988/5772
T: 20.09.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı Duran vekili tarafından, davalı naciye aleyhine 8.10.1986 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 16.2.1986 günlü hükmün Yargıtay'ca , duruşmalı olarak incelenmesi davacı Duran vekili tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir. Bu kabil davalarda leh ve aleyhine geçit hakkı kurulacak taşınmazların nitelikleri değerlendirilerek karar verilir. Aksine leh ve aleyhine hüküm kurulacak taşınmaz maliklerinin özel durumları davayı ilgilendirmez. Bu bakımdan hükümden davacı Duran'ın özel durumuna değinilmesi doğru değil ise de, ona ait 192 parsel sayılı taşınmazın ön ve arka cepheden genel yola bitişik ve bu yollara çıkma olanağı olduğu, davalıya ait 216 parsel sayılı taşınmazda geçit hakkı tesisine ihtiyaç bulunmadığı dosya kapsamı ve toplanan delillerle saptandığına göre, davanın reddi usul ve yasaya uyğundur.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün (ONANMASINA), onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 11.000 lira duruşma vekalet ücretinin davacı Duran'dan alınarak davalı Naciye'ye ödenmesine, 20.0,1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.