 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/3207
K: 1989/6005
T: 20.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacılar vekili tarafından davalılar aleyhine 25.8.1986 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16.6.1987 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı 25 sayılı parsel lehine 22 sayılı parsel üzerinde geçit hakkı kurulmasını istemiş, yerel mahkeme davayı kabul etmiştir. Ancak yapılan inceleme ve araştırma hükme yeterli değildir. Şöyleki Medeni Yasa'nın 671. maddesine göre yolun duyulan gereksinimin niteliğine göre taraflara en az zarar verecek biçimde belirlenmesi gerekir. Burada yol genişliğinin 4 metre olarak kabulü açıklamasız kaldığı sağlaması zorunludur. Oysa dosyadaki pafta örneğine göre 22 sayılı parselin güneyinde 21 sayılı parsel yer almış olup ana yol mevcut değildir.
Ana yolla bağlantı kurulmadığına göre 22 sayılı parsel üzerinde kurulan geçit hakkı bir sonuç sağlamaz ve yasanın amacına da uygun düşmez.
Eksik incelemeye dayalı karar usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, 20.6.1989 gününde oybirliği ile karar verildi.