 |
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1988/2378
K: 1988/2223
T: 01.06.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Atik'in kasten öldürmeğe tam derecede teşebbüsten sanık İsmet'in yargılaması sonunda, hükümlülüğüne ilişkin, (Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 9.2.1988 gün ve 29/10 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde, cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sbebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın tahrikin derecesine ilişen temyiz itirazlarının reddine. Ancak;
Olay günü sanığın, oğlunu dövdüğü için mağdurun oğluna bir tokat attığı buna sinirlenen mağdurun demir sopa ile sanığa saldırarak "başından, yedi gün iş ve gücüne engel teşkil edecek şekilde" yaraladığı, bu saldırı devam ederken sanığın da üzerinde bulunan meyve bıçağını çekip rastgele sallayarak mağduru "epigastrium üst kısmında 4-5 cm.lik ve onun sol tarafında 1.5 cm.lik batna nafiz olarak, 25 gün mutad iştigaline engel teşkil edecek ve hayati tehlike doğuracak biçimde" yaraladığı anlaşılmaktadır. Diğer unsurlar mevcut olmadıkça, uğradığı saldırı karşısında rastgele salladığı bıçağın mücerret hayati bölgelere isabet etmesi ve yara adedi, sanığın öldürme kastıyla hareket ettiğinin delili olarak kabul edilemez, olayın cereyan tarzı ve hasıl olan yaraların niteliği, amca çocukları olan sanıkla mağdur arasında öldürmeyi gerektirecek bir husumet bulunmadığı, mani sebep mevcut olmadığı halde yere düşmeyen mağdura karşı eylemine devam etmemesi gözönünde tutulduğunda, sanığın eyleminin "bıçakla yaralamak" olarak nitelendirilmesinde zorunluluk bulunduğu halde yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebilğnamedeki düşünceye aykırı şekilde BOZULMASINA, 1.6.1988 gününde oybirliği ile karar verildi.