Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

Davacı, kredi kartı sözleşmesinden doğan borcunu ödeyemediğinden aleyhinde icra takibi yapıldığını icra takibi aşamasında kendisi ve kefilinin maaşlarından kesintiler yapıldığını, 4822 sayılı yasa hükümleri gözetildiğinde, yaptığı ödemeler tutarının borcundan fazla olduğunu belirterek, borçlu olmadığının tespiti ile fazla ödemelerin iadesine karar verilmesini istemiştir.

Davalı, Ankara mahkemelerinin yetkili olmadığını, davacının 4822 sayılı yasaya göre hesaplanan borcu kabul edip protokol imzaladığını, protokolü imzaladıktan sonra dava açamayacağını, 4822 sayılı yasa gerekçe gösterilerek sözleşme hükümlerine göre yapılan ödemelerin istirdadının istenemeyeceğini, davacının bankaya borçlu olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, davacının 14.3.2003 tarihi itibariyle bankaya borçlu olmadığına, fazla ödeme tutarı 263.384.000 TL ile bu tarihten sonra yapılan ödemeler tutarı 245.000.000 TL nin iadesine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2-Dava, davacının davalı bankadan aldığı kredi kartının kullanımından doğan borçlarını ödeyememesi nedeniyle, 4077 sayılı yasada değişiklik yapılmasına dair 4822 sayılı yasanın geçici 1. maddesinden faydalanması için açılmıştır. 4822sayılı yasanın geçici 1. maddesinden faydalanabilmek için, her şeyden önce borcun kredi veren ile kredi kullanan tüketici arasında kredi kartı sözleşmesinin düzenlenmesi ve bu sözleşmeye dayanılarak verilen kredi kartı ile kredi müşterisinin alışveriş yapması ve nakit para çekmesinden kaynaklanmalıdır. Ayrıca kredi kartını kullanan tüketicinin, bu yasanın yayınlanmasından önce temerrüde düşmesi, ödenmeyen kredi kartı borcu- nedeniyle hakkında icra takibi aşamasına gelinmesi veya icra takibi yapılması ve yasanın yayınlandığı tarihten itibaren 30 gün içinde kredi kartı veren kuruluşa yazılı başvurusunun bulunması gerekir.

Yasanın uygulamasında öncelikle temerrüt tarihinin belirlenmesi önemlidir. Kural olarak Borçlar Kanununun 101. maddesine göre, kesin vadeli sözleşmelerde temerrüt tarihi sözleşmede belirtilen günün hitamı ile gerçekleşir. Banka tarafından gönderilen son hesap özetinde ödeme günü belirtilmekte ise de, bu ödeme gününde borcun tamamı değil belli bir kısmının ödenmesi gerektiği bildirildiğinden, borcun tamamının ödenmesi gerektiği bildirilmediğinden, kredi kartı borçları, Borçlar Kanunun 101/2. maddesinde öngörülen, miktarı önceden belli olan kesin vadeli borç niteliğinde değildir. Bu nedenle kredi kartı borçlarında temerrüt tarihi bakımından, anılan maddenin uygulanması mümkün değildir. Kredi kartının bu özelliği nedeniyle, borçlunun temerrüdü, banka tarafından akdi ilişkinin sona erdirilip hesap kat edildikten sonra, borçluya gönderilen ihtarnamenin tebliğinden veya ihtarnamede ödeme için süre verilmiş ise, bu sürenin bitiminden itibaren oluşur. Banka tarafından kredi borçlusuna ihtarname gönderilmemiş ise, kredi borçlusunun gönderilen son hesap ekstresinde belirtilen tarihte istenen asgari miktarı ödememesi nedeniyle, bu tarih itibariyle ödenmeyen kredi kartı borcu icra takibi aşamasına geldiğinden, bankaca hesabın kat edildiği tarih, şayet hesap kat edilmemiş ise, gönderilen son hesap ekstresindeki belirtilen ödeme tarihinin temerrüt tarihi olarak kabulü gerekir. Bu şekilde belirlenecek temerrüt tarihindeki, as-ıl alacak + akdi faizden oluşan ana alacağa, temerrüt tarihinden bankaya başvuru tarihine kadar yıllık %50 faiz uygulanacaktır. Bu biçimde oluşan toplam alacağa 4822 sayılı yasanın geçici 1. maddesi, icra takibi varsa tahsil harcı, icra masrafları, faizin vergisi ve avukatlık ücretini ortadan kaldırmadığından, asıl alacak ve akdi faizden oluşan ana para alacağına yıllık %50 gecikme faizi uygulandıktan sonra, Banka Sigorta muamele Vergisi uygulanmak, varsa icra takibinde istenen miktarı geçmemek üzere tahsil harcı, icra masrafları, avukatlık ücreti ve faizin Banka Sigorta Muamele Vergisini borca ilave etmek, bankaya başvuru tarihine kadar borçlu tarafından yapı^ ödemelerinde, Borçlar Kanununun 84. maddesi nazara alıj ödeme tarihi itibariyle borçtan (temerrüt tarihinde paradan) mahsup edilmeli ve kalan toplam alacak tutarı takside bölünmelidir.

Somut olayımızda davacının, 4822 sayılı kanunun yayınlanmasından önce, davalı Bankanın gönderdiği 21.10.1999 tarihli ihtarnamenin 25.10.1999 tarihinde tebliği üzerine 1 günlük sürenin dolması ile 27.10.1999 tarihinde temerrüde düştüğü, İstanbul 14.İcra Müdürlüğünün 1999/25991 sayılı dosyasında 28.10.1999 tarihinde icra takibine geçildiği, icra takibinin kesinleştiği, davacının 31.3.2003 tarihli ihtarla 4822 sayılı yasanın tüketici lehine getirdiği hükümlerinden faydalanmak istediğini bankaya bildirdiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının temerrüde düştüğü 27.10.1999 tarihindeki borcuna icra harç ve masrafları ilave edilip, yıllık %50 faiz uygulanmak suretiyle bulunacak toplam borcun 12 eşit taksitle ödenmesine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile temerrüt tarihini 22.2.1999 olarak kabulü ve bu tarihteki borcu esas alması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.

3-4822 sayılı yasa, kredi kartı borcunu ödeyemeyen, tüketicilerin borçlarının tasfiyesi amacına yöneliktir. Kredi kartı borçlusunun 4822 sayılı yasa hükümlerine göre belirlenen borcundan fazla bir ödemesi varsa borçlu ancak 4822 sayılı yasa hükümlerinden faydalanmak için talepte bulunduğu tarihten sonra yaptığı ödemelerin istirdadını isteyebilir. Mahkemece, istirdat kararı verilirken bu konuda bir araştırma ve inceleme yapmadan istirdat kararı vermesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

4-Davacı, icra dosyasına ve bankaya yapmış olduğu ödemelerin tamamının bilirkişi raporunda belirtilmediğini, bu hususun icra dosyası celbedildiğinde anlaşılacağını belirtmektedir. Dosyada örneği bulunan İstanbul 14.İcra Müdürlüğünün 1999/25951 sayılı dosyasındaki bir kısım ödemelerin bilirkişice değerlendirilmediği anlaşılmaktadır. Mahkemece, icra dosyası aslı getirilip, gerektiğinde banka kayıtlarıda incelenmek suretiyle davacının ödemelerinin tespiti ile sonucuna uygun bir karar vermek gerekirken eksik inceleme ile yazılı şeklide karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ: 1.bentte açıklanan nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine, hükmün 2. ve 3. nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı lehine 4 nolu bentte gösterilen nedenle davacı lehine BOZULMASINA peşin harcın istek halinde iadesine, 20.9.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972