 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 2002/574
K: 2002/2091
T: 6.3.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
· BAŞKASININ FİİLİNİ TAAHHÜT
· TAZMİNAT
İÇTİHAT ÖZETİ: Davalı köy tüzel kişiliği adına köy muhtarının, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından köye ait yolların açılması sırasında 3. kişilere verilecek zararların istenmesi halinde, köy tüzel kişiliğinin bu zararları ödemeyi taahhüt ettiği anlaşılmakta olup bu taahhüt, BK. 110. maddesi gereğince geçerli bir sözleşmedir; BK.nun 19. ve 20. maddelerinin kapsam ve şümulü dışındadır.
(442 s. Köy K. m. 13)
(818 s. BK. m. 19, 20,110)
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı idare temsilcisi, davacı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün Y... Köyü hudutları dahilinde yaptırdığı yol nedeniyle, davalı köy tüzel kişiliğini tem-silen Muhtar Ahmet'in, tapulu veya tapusuz arazilerde meydana gelebilecek her türlü zararların hak sahiplerince talep edilmesi halinde, bu zararların bedellerinin ödeneceğine dair taahhütname alınmasına karşın, davalı köyden İhsan isimli kişinin arazisine zarar verildiğinden dolayı, davacı idare aleyhine Araklı Asliye Hukuk Mahkemesinde açmış olduğu tazminat davasının sonuçlanıp, Yargıtayca onanarak kesinleşmesi üzerine, davacı tarafından adı geçene ödenen 944.720.000 TL'nin taahhütname gereği davalıdan ödeme tarihi olan 21.5.2001 tarihinden itibaren faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
442 sayılı Köy Kanun hükümlerine göre, köy yollarının köye ait olduğu ve köylünün mecburi işlerinden sayıldığı sözkonusu Yasanın 13. maddesi gereğidir. Somut olayda, davalı köy tüzel kişiliği adına köy muhtarının Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından köye ait yolların açılması sırasında 3. kişilere verilecek zararların istenmesi halinde köy tüzel kişiliğinin bu zararları ödemeyi taahhüt ettiği dosyadaki belgeden anlaşılmaktadır. Bu niteliği itibariyle BK.nun 110. maddesi gereğince sözleşme geçerli olup, mahkeme kabulünün aksine, BK.nun 19. ve 20. maddelerinin kapsam ve şümulü dışındadır.
Değinilen bu yön gözetilerek işin esasının incelenip karar verilmesi gerekirken, sözleşmenin geçersiz olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle, kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 6.3.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.