 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 2002/5154
K: 2002/7213
T: 17.6.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
· MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT
· MÜTERAFIK KUSUR
İÇTİHAT ÖZETİ: Davacının, çocuğuna sahip çıkmaması ve gerekli özeni göstermemesi, müterafik kusur olmakla birlikte bu husus, davalının kusursuzluğu sonucunu ortaya çıkarmayacağından öncelikle, bilirkişi raporları arasındaki çelişki de giderilmek suretiyle, tarafların kusur oranlaman tesbiti açısından araştırma yapılmalı; sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Taraflar arasındaki akdi ilişki, davacının küçük çocuğunun, davalıya ait tesisin oyun parkında geçirdiği kazadan kaynaklandığından davacı, davalılardan dolar bazında herhangi bir talepte bulunamaz; Türk Lirası olarak talepte bulunabilir.
(818 s. BK. m. 41-44)
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu düşünüldü.
Davacı, çocuğu Kaan'ın davalı Mc Donalds'a ait çocuk bahçesinde oynarken, düşerek yaralandığını, oyuncakların standartlara uygun olarak yapılmadığını, kendisinin de bu kazanın üzüntüsü ile kalp krizi geçirdiğini öne sürerek, toplam 100.000 dolar maddi 150.000 Dolar manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerek-tirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki benlin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacının isteği üzerine yapılan tespit sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda, çocuk bahçesindeki oyuncakların çocuklara uygun yapılmadığı belirtilmiş, davalı B.... Ltd.Şirketinin isteği üzerine yapılan tespit sonucu düzenlenen raporda ise, oyuncakların standartlara uygun olduğu belirtilmiştir. Öncelikle iki rapor arasındaki bu çelişkinin giderilmesi gerekir. Somut olaya gelince, davalı tarafın oyun parkında oynamakta olan, davacının çocuğunun düşmesi sonucu bir takım ameliyatlar geçirdiği, dosyadaki belgelerden anlaşılmaktadır. Söz konusu oyun parkı davalıya ait işyerine yemek yemeye gelenlerin çocuklarının oynamaları için yapıldığına göre, davalının kaza olmaması için gerekli önlemi alması gerekir. Yargılama aşamasında bilgisine başvurulan müessese müdürü tanık olarak verdiği ifade de, işyerinin bulunduğu oyun parkında büyük ve küçük çocuklar için ayrı yerlerin bulunduğunu, davacının çocuğunun büyüklere ait yerde oynarken ikaz ettiğini bildirmiştir. Bu açıklama karşısında, davalı tarafın her hangi bir kaza olmaması için gerekli özeni gösterip, önlemi almış olması, gerektiğinde görevli bulundurması, görevlinin bu gibi olaylarda çocuğu ikazdan öte, alıp götürüp ailesine teslim etmesi, durumu onlara bildirmesi gerekir. Davacının çocuğuna sahip olmaması ve gerekli özeni göstermemesi, müterafik kusur olmakla birlikte, bu husus davalı tarafın kusursuzluğu sonucunu ortaya çıkarmaz. Mahkemece öncelikle, kusur konusunda az yukarıda açıklanan yönlerde gözetilerek kusur oranının tespiti için araştırma yapılması, davalı tarafa atfedilecek kusur oranına göre de, tarafların tüm delilleri gözetilerek işin esasının incelenmesi gerekir. Eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
Davacı ile davalı taraf arasındaki akti ilişki, davacının davalı şirkete ait tesislerde yemek yemeğe gitmesi sırasında küçük çocuğunun oyun parkında geçirdiği kazadan kaynaklanmaktadır. Bu nedenle davacı, davalılardan dolar bazında her hangi bir talepte bulunamaz. Ancak Türk Parası olarak talepte bulunabilir. Mahkemenin kabul şekli bakımından bu yön tartışma konusu yapılmamış olmakla beraber, yukarıda açıklananlar çerçevesinde bu yönün gözden uzak tutulmaması gerekir.
Sonuç: 1. bentte açıklanan nedenlerle, davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 17.6.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.