DAVA : Taraflar arasındaki tanıma ve tenfiz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR : Davacı, davalı aleyhine Hünfeld Yerel Mahkemesinde açtığı davada, 16.1.1998 tarih ve 13 B 293 820/97 sayılı, 5.2.1998 tarih ve 10 B 298 957/97 sayılı, 8.6.1998 tarih ve 11 B 091 959/98 sayılı, 10.2.1999 tarih ve 02 B 336 980/98 sayılı icra kararlarını verdiğini, Gelnhausen yerel mahkemesinin de 19.2.1998 ve 55 C 1783/97 sayılı icra kararını verdiğini, bu kararların kesinleşmiş gıyabi kararla aynı haklara sahip olup, geçerli olduğu ve kayıtsız şartsız cebri icra uygulanacağının belirtildiği Gelnhausen Yerel Mahkemesinin 18.8.2000 tarihli, Hünfeld Yerel Mahkemesinin 31.7.2000 tarihli kararlarının tanınmasına ve infazı için tenfizine karar verilmesini istemiştir.

Davalı, davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.

1-Yabancı mahkeme kararlarının tenfiz ve tanınması, 2675 sayılı yasanın 34 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Tenfiz kararı verilebilmesi için, öncelikle yabancı mahkemeden hukuk davalarına ilişkin olarak verilmiş ve o devlet kanunlarına göre kesinleşmiş bir ilamın bulunması gerekir. Ayrıca iki ülke arasında karşılıklılık koşulunun bulunması, ilamın Türk mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmiş olması, hükmün kamu düzenine açıkça aykırı bulunmaması davalının savunma hakkının kısıtlanmaması, Türk Vatandaşlarının kişilik hallerine ilişkin

davalarda Türk Kanunlar İhtilafı Kurallarının gösterildiği hukukun uygulanmış olması gerekir. Tanıma için ise tenfiz için gerekli olan karşılıklılık ile davalının savunma hakkının kısıtlanmaması hariç, diğer koşulların bulunması gerekir. Tenfiz ve tanıma istenen kararların, yasanın bu aradığı şartları taşıyıp taşımadığının araştırılıp denetlenebilmesi için, gerekçelerinin de olması gerekir. Davacı tarafından ibraz edilen kararların gerekçesi olmadığından, bu denetlemeyi yapmak olanaksızdır. Ayrıca tenfiz ve tanınması istenen Gelnhausen Yerel Mahkemesinin 18.8.2000 tarihli, Hunfeld Yerel Mahkemesinin 31.7.2000 tarihli kararları, icra kararlarının infazına yönelik karardır. Bu haliyle de ilam niteliğinde değildir. Bu hususların mahkemece resen gözönünde tutulması gerekir. Mahkemece, davanın bu nedenlerle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şeklide hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.

2- 2675 sayılı kanunda, tenfiz yabancı mahkeme kararlarının tenfizi 34. maddede tanıma ise 42. maddede de düzenlenmiştir. Tanıma, tenfize göre daha dar kapsamlıdır. Tenfizin içinde tanımada mevcuttur ve daha geniş kapsamlıdır. Davacının talebi tenfiz olmadığında tanıma şeklinde görülüp, kabul edilerek ikisinden birisine karar verilmesi gerekirken her ikisine birden karar verilmesi kabul şekli bakımından usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.

SONUÇ : Yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 5.12.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972