Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü.

Davacı mahkeme ilamına dayalı olarak davalının aleyhinde giriştiği icra takibi neticesinde, 1.5.1995 tarihinde teminat olarak yatırdığı 48.380.000 TL.nın tehiri icra kararını verilen süre içerisinde getiremediğinden, davalı vekili tarafından 27.10.1995 tarihinde dosyadan alındığını, davanın Yargıtay bozma ilamı neticesinde lehine sonuçlandığını, 18.9.1998 günü faiz ve diğer tazminat haklarını saklı tutarak yatırdığı parayı tahsil ettiğini, davalının teminat olarak yatırdığı 48.380.000 TL. yi haksız olarak üç yıl süreyle elinde bulundurduğunu, bu paranın faiz vs. gelirinden yoksun bırakıldığını, aynı zamanda paranın değerinin düşmesi nedeni ile zararına neden olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakkı saklı olmak üzere 265.000.000 TL. zararının 23.4.1999 tarihi esas alınmak suretiyle Türk lirasına uygulanan en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınmasını istemiştir.

Davalı, icra dosyasına yatırılan paranın mahkeme ilamına dayanılarak alındığını bu nedenle hukuka aykırı eylemi ya da kusuru bulunmadığını, bildirerek davanın reddini dilemiştir.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının temyiz itirazının reddi gerekir.

2- Davalının temyiz itirazlarının incelenmesinde; davalının davacı aleyhine adi takip yoluyla alacağının tahsili için icra takibine geçtiği, davacının bu takibe süresinde itiraz etmesi üzerine takibin durduğu, davalı alacaklı tarafından davacı aleyhine itirazın iptali davasını açtığı, bu davanın kabul ile sınırlandığı, davalının bu ilamı icra dosyasına ibrazla takibin devamını istediği, davacı borçlunun ilam konusu alacak ve ferilerini karşılayacak şekilde 48.380.000 TL. nakti ödeme yaparak tehiri icra için 45 günlük izin aldığı, ancak bu süre içinde Yargıtaydan tehiri icra kararı getirmediği için takibe devam edilip bu miktar paranın icraca davalıya ödendiği, takip dayanağı mahkeme kararının bozulup, davacı lehine sonuçlanmasından sonra İcra Müdürlüğünce paranın icra dosyasına iade edilmesi konusunda davalıya İcra İflas Kanunun 40. maddesi gereğince muhtıra gönderildiği, bu muhtırada ki son gün 25.7.1998 tarihi olmasına karşın davalının parayı 13.8.1998 tarihinde icra dosyasına iade ettiği anlaşılmaktadır.

Davacı, bu davada takip konusu paranın icra dosyasına kendisine yatırıldığı tarih ile icra dosyasına iade edildiği tarih arasında geçen süre içinde paranın faiz gelirinden mahrum kalması, paranın değerinin enflasyon nedeniyle düşmesi sebebiyle faiz ve faizi aşan zararına karşılık paranın ödetilmesini istemektedir.

Hemen belirtelim ki para alacağına ilişkin icra takibine konu edilebilmesi kesinleşme koşuluna bağlı değildir. Davalının bu nitelikteki bir ilamı icra takibine konu yapması temyiz edilmiş olmasına rağmen Yargıtaydan tehiri icra kararı getirilmemesi nedeniyle icra takibine devam etmesi ve sonuçta icra dosyasına giren parayı tahsil etmesi yasadan kaynaklanan haklarının kullanılmasıdır. Tüm bu işlemlerden dolayı kendisine kusur izafe edilmez. Aksine, davacı borçlu aleyhine verilen kararı temyiz etmiş bulunmasına tehiri icra için gerekli teminatı icra dosyasına yatırmış ve İcra Müdürlüğünce 45 günlük izin verilmesine rağmen gerekli dikkat ve özeni göstererek Yargıtaydan tehiri icra kararı alıp takip dosyasına ibraz etmemek suretiyle kusurlu davranarak zararına sebebiyet vermiştir. Davacının davada öne sürdüğü zararının oluşmasında davalı eylemi değil doğrudan kendi eylemi sebep olmuştur. Hiç kimse kendi eylemi ile oluşan zararını diğer bir kimseden isteyemez. Davacı kendi kusurlu eylemi ile oluşan zararına katlanmak zorundadır. Ne var ki davalıya, icra prosedürü içinde aldığı parayı en son 25.7.1998 tarihinde icra dosyasına iade etmekle yükümlüdür. Davalı ise parayı 13.8.1998 de iade etmekle bu dönemde kusurludur. Davacı, bu davada ancak 25.7.1998 tarihi ile 13.8.1998 tarihi arasında oluşan zararını davalıdan isteyebilir. Mahkemenin açıklanan yönleri gözardı ederek yazılı şekilde karar vermesi usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.

Sonuç: 1. bent gereğince davacının temyiz itirazının reddine, temyiz olunan kararın 2. bentte açıklanan nedenle davalı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 9.11.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972