 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E:2000/5984
K:2000/6397
T:29.06.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalıya özelleştirme uygulaması çerçevesinde Ç... ve Mamulleri İşletmesinin satıldığını, satış sözleşmesinin 18. maddesine aykırı davranılarak faaliyetin durdurulduğunu, kararlaştırılan ceza-i şartın ödenmesi gerektiğini ileri sürerek 2.500.000.000 TL. nin yıllık
%110 faizi ile ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, işletmeyi bakıma aldıklarını, 3. şahısların koyduğu hacizlerin engellediğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Taraflar arasında düzenlenen satış sözleşmesinin 18. maddesinde, işletmenin satış anındaki mevcut faaliyetinin 3 yıl süre ile devam ettirilmediğinin tesbiti halinde, her yıl için % 10 toplam satış bedelinden ceza-i şart ödeneceği kararlaştırılmıştır. Belirlenen bu bedelden faaliyetin durdurulduğu günlere karşılık tutarının hesaplanması gerekir. İdarece ilk tesbitin yapıldığı 11.11.1997 tarihinden itibaren sözleşmede belirtilen süre sonuna kadar geçen süreye ilişkin ceza tutarının hesaplanarak buna hükmedilmesi gerekirken, tamamının kabulü usule ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
3-Taraflar arasındaki sözleşmenin 3.maddesinde kararlaştırılan bakiye satış bedelinin ödenmesinde uygulanacak yıllık % 110 basit faiz, bakiye satım bedeline yöneliktir. Ceza koşuluna uygulanacağına dair açık hükümde bulunmamaktadır. Bu durumda tacir olan davalı TTK 21. madde ve 3095 sayılı kanuni faiz ve temerrüt faizine ilişkin kanunun 2. maddesi uyarınca reeskont faizinden sorumludur. Mahkemece bu yönün gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 29.06.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.