 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 2000/4320
K: 2000/4383
T: 8.5.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KÖTÜ NİYETLE ZİLYEDLİK
- TAZMİNAT
Karar Özeti: Davacının, davaya konu masrafları, aleyhine açılan men'i müdahale ve ihtiyatı tedbir kararından sonra yaptığı anlaşılmasına göre, iyi niyetli olduğu kabul edilemez. Bu durumda ancak, MK. 908. maddesi hükmü uyarınca, yapmış olduğu zaruri masrafları isteyebilir.
(743 s. MK. m. 908)
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı, dava dışı üçüncü şahıstan 1991 yılında 6 numaralı bağımsız bölümü kaba inşaat halinde satın aldığını ve bağımsız bölüme faydalı ve zaruri giderler yaptığını, ayrıca site yönetimine ortak işler içinde ödemede bulunduğunu, ancak davalılardan Seyyide Muzaffer'in kendisi aleyhine açtığı dava ile 6 numaralı bağımsız bölüme müdahalesinin menine kadar verildiğini ve daireyi dayalı Seyyide Muzaffer'e teslim ettiğini, kendisinin yaptığı harcamalar kadar her iki davalının haksız olarak zenginleştiğini ileri sürerek davalı Seyyide Muzaffer taşınmazı diğer davalı Hayrünnisa'ya sattığını, davacının kötü niyetli olup taşınmazın kendisine ait olmadığını bildiğini savunmuş, diğer dayalı Hayrünnisa'da inşaatı tedbiren durdurulduğunu, ancak davacının kötü niyetle inşaata devam ettiğini, kendisine husumet yöneltilemeyeceğini savunmuş ve her iki davalıda davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davalı Hayrünnisa'nın daireyi bitmiş hali ile satın aldığı ve sorumluluğunun olmadığı, davacının dairenin kendisine ait olduğu inancıyla ve iyi niyetle masraf yaptığı gerekçesiyle davalı Hayrünnisa hakkında açılan davanın reddine, bilirkişi raporuyla belirlenen 1.528.673.000 liranın diğer dayalı Seyyide Muzafferden tahsiline karar verilmiş, hüküm yargılama aşamasında vefat eden ancak öldüğü hükümden sonra anlaşılan dayalı Seyyide Muzaffer mirasçıları tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre dayalı Seyyide Muzaffer mirasçılarının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Gelibolu Asliye Hukuk Mahkemesinin 1991/28 D. iş sayılı dosyasında
6 numaralı dairede Perihan, Ahmet ve Kemal'in yaptığı inşaatın tedbiren durdurulması, 30.5.1991 tarihinde karar verilmiş, Seyyide Muzaffer aynı tarihte 6 numaralı daire ile ilgili olarak Perihan, Ahmet ve Kemal'in müdahalelerinin ve muarazaanın meni davası açmıştır. 30.5.1991 tarihinde ihtiyati tedbir kararı infazda edilmiştir. Seyyide Muzaffer'in açtığı müdahalenin ve muarazaanın meni istekli dava sonunda Zehra Perihan ve Kemal'in 6 numaralı daireye müdahalesinin ve muarazaanın menine karar verilmiş ve bu karar kesinleşmiştir. Davacı Zehra Perihan'ın dosyaya ibraz ettiği gider belgelerinden de anlaşıldığı gibi, davacı davaya konu imalatları Seyyide Muzaffer'in aleyhine açtığı meni müdahale davası ve ihitiyati tedbir kararından sonra yapmıştır. Anlatılan bu durumlar karşısında davacının iyi niyetli olduğu kabul edilemez. Öyle ise davacı MK. nun 908. maddesi hükmü uyarınca ancak yapmış olduğu zaruri masrafları talep edebilir. Mahkemenin davacının kötü niyetli olduğu gözetilerek MK. nun 908. maddesi kapsamında inceleme ve araştırma yapıp bunun sonucuna uygun bir karar vermesi gerekir. Davacının iyi niyetli zilyet olduğundan bahisle yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve kanuna aykırıdır. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle dayalı Seyyide Muzaffer mirasçılarının diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca temyiz olunan hükmün dayalı Seyyide Muzaffer mirasçıları yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 8.5.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.