 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 2000/2387
K: 2000/4695
T: 15.5.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
GEÇERSİZ GAYRİMENKUL SATIMI
VERİLENİN İADESİ
Karar Özeti: Taraflar arasında düzenlenen sözleşme, tapulu taşınmaz mülkiyetinin devri yönünden geçersiz ise de, bu satış nedeniyle ödenen paranın iadesi yönünden vaki kararlaştırma geçerlidir. Bu kararlaştırmanın cezai şart niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın reddi, usul ve yasaya aykırıdır.
(818 s. BK. m. 213)
Taraflar arasındaki iptal davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, davalılardan tarla satın aldığı halde tapunun verilmediğini, aralarındaki anlaşma gereğince ödediği paranın mark olarak iade edilmesi gerektiğini ve bu nedenle icra takibi yaptığını öne sürerek itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, harici satış sözleşmesi geçersiz olduğu için, bu sözleşmede kararlaştırılan cezai şartın da geçersiz olduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, cezai şart mahiyetinde olan taahhüdün geçersiz olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenmiş bulunan 12.8.1992 tarihli sözleşme tapulu taşınmaz mülkiyetinin devri yönünden geçersiz ise de, bu satış nedeniyle ödenen paranın iadesi yönünden vaki kararlaştırma geçerlidir. Taraflar tapu verilmediği takdirde, satış bedeli olarak ödenen paranın mark olarak iade edileceği konusunda anlaştıklarına göre, mahkemece sözleşmede belirlenen ilk ödeme tarihindeki 4000 mark ile 13.000.000 liranın ödendiği tarihteki mark karşılığı da saptanarak, o miktar üzerinden takip tarihindeki Türk Lirası karşılığı olarak davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, bu kararlaştırmanın cezai şart niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın reddi, usule ve yasaya aykırıdır. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın temyiz eden davacı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 20.000.000 lira duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 15.5.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.