YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün-- süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalıdan satın aldığı devre tatil için sözleşmenin 10/c maddesi gereğince belirlenen servis bedelinin fahiş olduğunu öne sürerek, 180.000.000 TL borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.

Davalı, davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

1-Davacılar ile davalı arasında düzenlenen sözleşmenin 10/c maddesinde, "Evlerin ve müşterek kullanıma ayrılan yerlerin bakım ve onarımı, yıpranan ve eskiyen eşyaların yenilenmesi, evlerdeki sıcak ve soğuk su, enerji, müşterek kullanıma ait alanlardaki su ve enerji sarfı, çevre temizliği, genel düzenleme ve bahçe , tanzimi, yüzme havuzları, spor alanlarının bakımı, emniyet hizmeti ve dönem tatil hakkının kullanımı ile ilgili işletme ve hizmet giderlerinin karşılanması için dönem sahibi her yıl şirketçe hesaplanarak belirlenen tarihte duyurulacak olan servis ücretini öder" hükmüne yer verilmiştir. Anılan maddenin yazılış biçiminden de açıkça anlaşıldığı gibi davalı bu maddede belirtilen şekilde servis ücretini yapmak durumundadır. Maddede belirtilen hususlar dışındaki giderlerini de servis ücretine dahil ederek dönem sahiplerinden bir talepte bulunamayacaktır. Kaldı ki hükme esas alınan bilirkişi raporunda belirtildiği gibi davalıya bu konuda yetki verilmesi, davalının bu yetkisini ören içinde ve dönem sahiplerinin zararına olmayacak tarzda kullanmasını da zorunlu kılar. Değişik bir anlatımla, verilen yetki dışında yapılan giderlerin bu kapsamda yapılacak hesaba dahil edilmesi veya yapılmayan giderlerin yapılmış gibi gösterilmesi veyahut da mevcut giderlerin abartılı olarak gösterilmesi, yetkinin içeriği ile bağlaşmadığı gibi M.K.nün 2. maddesinde ifadesini bulan dürüstlük kuralları ile de bağdaşmaz. Davacılar bu davada, davalının sözleşmenin anılan maddesinde kendisine verilen yetkiyi özenle kullanmadığı, zararına kullandığı iddiası ile yapılan hesaplamaya itiraz ederek istemde bulunmuşlardır. Bu durumda davalının tek taraflı düzenlediği defter kayıtlarına dayalı olarak yaptığı hesaplamanın doğru olduğunun kabulü mümkün değildir. Kaldı ki, davalı şirkete ait inceleme konusu ticari defterlerin davalının Antalya İli Manavgat ilçesi Çolaklı mevkiinde tapunun 911 ve 1139 sayılı parseller üzerinde mevcut bulunan işletmesi ile ilgili ve bunlara münhasır defterler olup olmadığı da açıklanmamıştır. Davacılar, davalıya ait sadece Side Tatil köyündeki yerde dönem sahibi olduklarına göre, sözleşmenin 10/c maddesine dayalı olarak hesaplanacak giderlerin de bu işletmeyle ilgili olması gerekir. Öte yandan, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalının defter kayıtlarında görülen giderlerin sözleşmede açıklanan giderler kapsamında olup olmadığı ve bu tür giderlerin gerçekte yapılmış bulunup bulunmadığı, dahası gerçek giderleri yansıtıp yansıtmadığı, konusu üzerinde de durulmamıştır. O nedenle, bu nitelikteki bir raporun davadaki ileri sürülüşe göre hükme esas alınması doğru değildir.

Öyle ise, mahkemece öncelikle davalıdan dava konusu tatil köyüne ilişkin ayrıca düzenlenmiş, ticari defterler olup olmadığı varsa istenmeli, gerçekten yapılan ve yapılması öngörülen giderlerin davaya konu tatil köyü için sözleşmede belirtilen nitelikte giderler bulunup bulunmadığı, mevcut giderlerin piyasa rayiç ve koşullarının uygun olup olmadığı ayrı ayrı kalemler halinde saptanmalı, böylece .davalının sözleşmeden kaynaklanan yetkisini kullanırken olması gereken özen borcunu yerine getirip getirmediği, davacılar aleyhine kötüye kullanıp kullanmadığı, gerektiğinde mahallinde uygulama yapılarak saptanıp, bunun sonucuna uygun olarak bir karar verilmelidir.

Eksik -inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

2-4077 sayılı tüketicinin korunması hakkındaki kanunun 23 .maddesinin 3. fıkrasında", tüketici mahkemeleri nezdinde tüketiciler, tüketici örgütleri ve bakanlıkça açılacak davaların, her türlü resim ve harçtan muaf olduğu belirtilmiştir. Bu hüküm tüketicilerin ve tüketici örgütlerinin kolaylıkla dava açmalarını sağlama amacına yönelik olup, bu nedenle dava açarken bunlar, harçtan sorumlu tutulmamışlardır. Mal ve hizmet sunan satıcıların harçtan sorumlu tutulmamasına ilişkin, yasada bir hüküm yoktur. Dava sonunda dava kabul edildiği takdirde davanın değerine göre davalının harçtan sorumlu tutulması hükmü temyiz ettiklerinde de bunlardan temyiz harcının alınması, harçlar kanununun amir hükümleri gereğidir. Davanın reddi halinde ise, davacı_Ij}.r_ harçtan muaf oldukları için bunlardan harç alınmaması gerekir.

Mahkemece bu yön gözetilmeden, davacıdan dava açarken temyiz sırasında ve red karar harcı alınması da kabul şekli bakımından usul ve kanuna aykırı olup, bozma nedenidir.

SONUÇ: 1. ve ikinci bentlerde açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 26.3.2001 gününde oybirliğiyle karar

verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972