 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 2000/11242
K: 2000/11453
T: 18.12.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalılar avukatı tarafından duruşmalı davacı tarafından da duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin evraklar üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalılardan satın aldığı aracın garanti süresi içinde birçok kez arızalandığını öne sürerek, aracın yenisiyle değiştirilmesine veya bedelinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, dava konusu aracın ayıplı olması nedeniyle, 1.513.944.337 TL.nın ödetilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde; dava konusu aracın, garanti süresi içinde beş kez arızalandığı ve bunların üretim hatası olduğu, dosyadaki delillerden anlaşılmaktadır. 4077 sayılı TKHK'nun 13/3 ve Garanti Belgesi ile Tanıtma ve Kullanma Kılavuzunun Uygulama Esaslarına Dair Tebliğ'in (TRKGM-95/116-117) 12/a maddeleri gereğince ayıplı aracın yenisiyle değiştirilmesi koşulları oluşmuştur.
Mahkemece, davacının talebine uygun . şekilde davanın kabulü gerekirken, davacının aracı halen kullandığından bahisle, yenisi ile değiştirilmesini istemeyeceğini, ancak bedel indirimi isteyebileceği gerekçesiyle bu indirim miktarına hükmedilmesi, usul ve kanuna aykırı olup, bozma nedenidir.
3-4077 sayılı tüketicinin korunması hakkındaki kanunun 23.maddesinin 3.fıkrasında, tüketici mahkemeleri nezdinde tüketiciler, tüketici örgütleri ve bakanlıkça açılacak davaların, her türlü resim ve harçtan muaf olduğu belirtilmiştir. Bu hüküm tüketicilerin ve tüketici örgütlerinin kolaylıkla dava açmalarını sağlama amacına yönelik olup, bu nedenle dava açarken bunlar, harçtan sorumlu tutulmamışlardır .Mal ve hizmet sunan satıcıların harçtan sorumlu tutulmasına ilişkin, yasada bir hüküm yoktur. Dava sonunda dava kabul edildiği takdirde davanın değerine göre davalının harçtan sorumlu tutulması, hükmü' temyiz ettiklerinde de bunlardan temyiz harcının alınması, harçlar kanununun amir hükümleri gereğidir. Davanın reddi halinde ise, davacılar harçtan muaf oldukları için bunlardan harç alınmaması gerekir.
Mahkemece bu yön gözetilmeden, davacıdan temyiz sırasında harç alınması da kabul şekli bakımından bozma nedenidir. Davacıdan alınan harcın bu nedenle iadesi gerekir.
SONUÇ: 1. bentte açıklanan nedenlerle, davalıların temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentlerde açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 18.12.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.