 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E : 1999/801
K : 1999/1247
T : 25.2.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı müteahhit olduğunu, Mamak'ta kat karşılığı inşaat sözleşmesi ile bina yaptığını, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 89.maddesinin "a" fıkrasının 3.bendindeki "harcamalara katılma payları bina ve arsalarda vergi değerinin % 2 sini geçemez" "hükmüne rağmen, davalı belediyenin kendisinden "stabilize yol katılım" bedeli olarak fazladan 388.830.000 lira tahsil ettiğini bildirip, reeskont faiziyle tahsilini istemiştir.
Davalı, davaya bakmaya adli yargının değil, idari yargının görevli olduğunu bildirip, devanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki ihtilaf, müteahhit olan davacının inşaa ettiği bina nedeniyle, belediye hizmetleriyle ilgili olarak davalı Belediye'ce davacıdan alınan yol harcamalarına katılma payından kaynaklanmaktadır.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 86.maddesinde "yol harcamalarına katılma payının" hangi hallerde, kimlerden alınacağı açıklamış, katılma payının hesaplanmasını düzenleyen 89.maddenin 3.fırkasında "Harcamalara katılma payları bina ve arsalarda vergi değerinin %2 sini geçemez." Hükmü aynı, kanunun 98.maddesinde de "bu kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, bu kanuna göre alınacak vergi, harç ve katılma payları hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunun ile 6183 sayılı Ammen alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun ve bunların ek ve tadilleri hükümleri uygulanır." hükmü yer almıştır. 2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, idare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin kuruluş ve görevleri hakkında Kanunun 3410 sayılı kanunla değişik 6.maddesinde vergi mahkemelerinin görevleri; "a) genel bütçeye, il özel idareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harçlar ile benzeri mali yükümler ve bunların zam ve cezaları ile tarifelere ilişkin davaları, b)(a) bendindeki konularda 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasına ilişkin davaları, c)Diğer kanunlarla verile fi işleri çözümler" hükmü ile belirtilmiştir.
Bu durumda taraflar arasındaki ihtilafın çözümü, 2464 sayılı kanunun 98.maddesi gereğince, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu ve 6183 sayılı kanuna göre yapılması gerekir. 2576 sayılı kanunun 6.maddesine göre d e,bu tür ihtilafların hallinde vergi mahkemeleri görevli olduğundan mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, hükmün bu nedenlerle bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı tarafından temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davalıya iadesine, 25.2.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.