 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E:1999/7849
K:1999/8522
T:18.11.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SEBEPSİZ ZENGİNLEŞME
ÖZET : Davacı, aracı haricen davalıya satıp rızası ile teslim ettiğine ve aracı bu satım nedeniyle davalının kullanmasına onay verdiğine göre, geri aldığı tarihe kadar geçen süre içerisinde, aracın kullanımı için davalıdan herhangi bir bedel isteyemez.
(818s. BK. m. 61)
(2918 s. Trafik K. m. 20/d)
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı AD 837 plaka numaralı 1/2 hissesine sahip olduğu kamyonu, 23.4.1993 tarihinde harici satış sözleşmesi ile davalıya 18.500.000 TL. bedelle sattığını, davalıya aracın trafikte kaydını devredemediğini, bu nedenle davalının satış bedelinin tahsili için açtığı davanın kabul edildiğini, bu nedenle satış bedelini davalıya geri vermek zorunda kaldığını ancak aracın 23.4.1993 tarihinden, 12.6.1995 tarihine kadar davalı tarafından çalıştırıldığını bu süre içinde araçtan gelir elde edemediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak üzere, aracın davalının elinde kaldığı süre içinde mahrum kaldığı gelir kaybı 150.000.000 TL. nin dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan alınmasını istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 65.100.000 TL mahrum kalınan kazancın dava tarihinden itibaren 1.1.1998 tarihine kadar yıllık %30, bu tarihten itibaren ise yıllık % 50 olarak işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında trafikte tescilli aracın davacı tarafından davalıya 23.4.1993 tarihinde haricen satıp teslim edildiği, bu satışın geçersiz olması nedeniyle satım konusu aracın 12.6.1995 tarihinde davalı yedinden geri alındığı hususunda herhangi bir uyuşmazlık olmadığı gibi, iddia, savunma, toplanan delilerden de bu durum anlaşılmaktadır. Taraflar arasındaki sözleşme geçersiz olduğu için taraflar aldıklarını karşılıklı olarak aynı anda haksız iktisap hükümleri uyarınca iade etmekle yükümlüdürler. Davacı, aracı haricen satıp davalıya rızası ile teslim ettiği ve aracı bu satım nedeniyle davalının kullanmasına onay verdiğine göre, geri aldığı tarihe kadar geçen süre içerisinde aracın kullanımı için davalıdan herhangi bir bedel isteyemez. Geri alma tarihinden önce, davacı aldığı bedeli iadeye hazır olduğunu belirterek davalıdan aracın kendisine teslimini istememiş bulunması karşısında iade gününe kadar başlangıçta var olan onarımının devam ettiğinin kabulü gerekir. Nitekim davalı verdiği bedelin istirdadı konusunda dava açmış, bu dava ise aracın davacıya iadesinden çok sonra Sonuçlanmıştır. Bu durumda davanın reddine karar verilmesi gerekirken, aksi yazılı düşüncelerle kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan nedenle davalı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 18.11.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.